De realiteit is dat men in België nog steeds geen visie heeft waar men naar toe wil. Of de visie zou moeten zijn gewoon verder doen zoals we al jaren gewoon zijn.
De realiteit is dus dat iedereen dus maar beter naar eigen vermogen zorgt dat hij zich aan die Belgische realiteit aanpast.
En het is ook al meermaals gezegd dat omdat niet iedereen voor zichzelf kan zorgen dat dit voor zij die het wel zouden kunnen, en dat zijn er in Vlaanderen heel wat, een reden is om bij de pakken te blijven neerzitten.
De meerderheid van de Vlamingen zijn huiseigenaar en geen huurder. De meerderheid van de goed gelegen daken voor HE zijn niet benut ipv overbenut.
Je moet niet naar uitstel blijven streven omdat de laatste loodjes moeilijk te verwezelijken zijn terwijl er nog voldoende laaghangend fruit te plukken valt.
Maar geen probleem. Iedereen zijn keuze en iedereen daarvan de gevolgen.
Het enige dat spijtig is zijn diegenen die met een goede reden geen keuze hebben en volledig overgeleverd zijn aan een overheid zonder visie.
Je draait de zaken wel om. Het resultaat van onvoldoende HE productie is, zeker niet sinds april, niet het gevolg van slechte weersomstandigheden maar gewoon het gevolg van te weinig productiecapaciteit in verhouding tot de (bijna volledig ontbrekende) opslag en het verbruik (waarbij niemand zijn noden wenst aan te passen aan de beschikbaarheden). De tijd dat de energiebomen en consumptiepatronen tot in de hemel konden groeien is voorbij. Alleen is dat besef nog niet doorgedrongen. Maar een ontbrekend besef wijzigt niets aan de realiteit.
En nogmaals, gezien de huidige omstandigheden en de stilstand van de laatste 20 jaar moet er van mij geen enkele kerncentrale gesloten worden en mogen er zelfs op de bestaande sites bijgebouwd worden indien ze performanter zijn en de kosten voor de consument niet nog meer doen stijgen. De tijd van overleg, planning en uitvoering van de meest optimale scenario's is werkloos aan ons voorbij gegleden. Of je daar nu x of y de schuld van wil geven kleurt waarschijnlijk sommigen hun dag wat bij maar wijzigt niets aan de bestaande realiteit.
Maar de realiteit doet mij vrezen dat het er uiteindelijk anders aan toe zal gaan. Is mijn vrees onterecht, zoveel te beter voor iedereen. De eventuele negatieve gevolgen zijn dan voor mijn rekening.
Is mijn vrees terecht heb ik mezelf niets te verwijten dat ik tijdig de nodige (nood)maatregelen genomen heb.
Al wat ik on line meegeef is louter gebaseerd op mijn situatie, beleving, ervaring en opgedane kennis.
Ik kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor de situatie, beleving, ervaring en kennis van anderen noch dat zij dit persoonlijk anders beleven en ervaren. Het is aan ieder individu om zelf te bepalen wat het beste bij hun past.