Ik en mijn ex-partner zijn nooit getrouwd en waren 8 jaar samen waarvan het grootste deel feitelijk samenwonend. Mijn ex was 25 en ik 31 toen we mekaar tegenkwamen en het was liefde op het eerste gezicht. 3 Jaar later waren we wettelijk samenwonend en de jaren nadien kregen we 3 kinderen. Voor ik haar tegenkwam werkte ze halftijds bij een KMO als administratief bediende en daarnaast ontwerpt ze hoeden maar dat brengt nauwelijks iets op. Eigenlijk is dat een hobby maar ieder zijn ding/droom zou ik zeggen. Onze jongste is nu 2,5 jaar en de oudste 5,5 jaar. 3 Maanden geleden heeft ze er de brui aan gegeven en ik vermoed dat ze intussen ook anderen ziet. We doen 50/50 co-ouderschap in 2/3/2. Ze heeft vrij snel een advocaat onder de arm genomen aangemoedigd door haar collega's die ook allemaal gescheiden zijn (ok 1 collega is nog samen in een verstandshuwelijk maar daar wordt in groep op neergekeken) en haar eisen overstijgen het absurde. Ik ben ook langs een advocaat geweest en ben klaarblijkelijk gechareld. Haar halftijdse job die ze al had nog voor we mekaar kenden levert jaarlijks nog geen 20.000 op. Zelf heb ik momtenteel een goede functie en verdien ik intussen boven de 60.000. Hoewel ze er niet aan denkt om voltijds te gaan werken, we 50/50 co-ouderschap doen en ze zelf de stekker uit de relatie heeft getrokken zou ik haar een hele hoop kinderallimentatie moeten betalen (tegen de 1000 euro) zodat de kinderen bij beide ouders zogezegd de zelfde levensstandaard zouden hebben. Zelf komt ze uit een rijk nest en het gat in haar hand is redelijk groot. Kinderschoenen van 150 euro die na 2 maand versleten zijn hadden van mij ook 50 euro mogen kosten.
Toen ik die kinderalimentatiewet vernam bij mijn advocaat vertelde die dat alsof dat een evidentie is zoals de zon die licht afgeeft. Die scheefgetrokken kinderalimentatie is feitelijk louter een verdoken wettelijke bepaling waarvan slechts gouddelvers en advocaten op de hoogte zijn met de slachtoffers in hun kielzog. Dat ik die nu aan mijn ex moet betalen is enkel omdat ik mij met een hele hoop stress dagelijks uit de naad werk en zij het liever rustig aan doet terwijl we elk wel de kinderen even veel opvangen.
3 jaar geleden had ik een ontslagen collega. Die was op een dag door het lint gegaan en had een vuilbak stukgeschopt op het werk. Ik wist dat die getrouwd was, 3 kinderen had en een vrouw had die niet werkte en de scheidingsprocedure was toendertijd ingezet. Indertijd dacht ik dat die het moeilijk had met de verwerking van wat er gebeurde. Nu daagt het tot mij dat die eigenlijk veroordeeld was om te werken en onderhoudsgeld te betalen voor zijn kinderen en daarnaast ook nog eens een vrouw die hem aan deur had gezet en dat het dan in zijn hoofd weinig uitmaakte of hij werk had waar hij de helft van zijn inkomen moest afdragen of geen werk meer had wegens ontslag.
Enkel wanneer beide (ex-)partners nagenoeg hetzelfde verdienen ben je niet gechareld. Wanneer je (ex-)partner aanzienlijk meer dan jou verdient heb je de jackpot beet en hoef je niet meer van je luie reet tot als je kinderen de deur uit zijn.
Als je zou gaan samenwonen met iemand anders zou er een herberekening plaatsvinden maar de meeste zijn leep genoeg om officieel altijd te blijven wonen op een adres waar enkel hij/zijzelf gedomicilieerd staat. Ge moest eens weten hoeveel domiciliefraude er op dit vlak gebeurt. Ik verwacht van Valerie De Booser niet meteen dat die haar nieuwe vriend op haar adres gaat laten domicilëren... en Koentje gaat nog lang mogen dokken want hij was daarbovenop ook nog eens getrouwd (20 jaar getrouwd is 20 jaar ex-partneralimentatie).
Waarom gaat ne mens eigenlijk nog werken? Meer dan de helft wordt wegbelast via personenbelasting, gemeentebelasting, RSZ, bedrijfsvoorheffing, roerende voorheffing, consumptiebelasting onder de noemer BTW, accijnzen, GAS-/en verkeersboetes (zelden welliswaar) enzovoort en dan moet je daarbovenop nog eens feitelijk iemand in het levensonderhoud gaan voorzien die jou aan de deur heeft gezet voor een ander.
Nu begrijp me niet verkeerd, ik zou letterlijk door het vuur lopen voor mijn 3 kids.
te klikken
