Onze Melkweg is vraatzuchtig. Ook nu nog zuigt ons sterrenstelsel sterren en materie uit de buurt op, zo hebben vorsers van het Max-Planck Instituut voor Astronomie in de jongste editie van het vakblad MaxPlanckForschung gemeld.
Totnogtoe waren astronomen ervan uitgegaan dat onze Melkweg sedert enkele miljarden jaren enkel nog uit eigen substanties evolueerde. Maar de vorsers van Heidelberg hebben nu sporen van huidig galactisch kannibalisme ontdekt.
De zoektocht naar opgeslokte materie is een moeizame opdracht. Astronomen moeten uit vele miljoenen sterren hemellichamen identificeren die uit een naburig sterrenstelsel zijn opgezogen. Die objecten verraden zich ietwat door een ongewone scheikundige samenstelling, hun beweging, snelheid of afwijkende leeftijd. Zowat tien jaar geleden vonden astronomen voor het eerst een stroom van sterren die stammen uit een kleine buur van onze Melkweg, het dwergsterrenstelsel Sagittarius. Die draaien nu compleet rond het centrum van ons stelsel.
De astronomen van Heidelberg zijn nu op een stroom sterren gestoten die vermoedelijk uit een dwergsterrenstelsel uit de constellatie Grote Hond stamt en die zich momenteel uitstrekt in het sterrenbeeld Eenhoorn.
Ook de kogelvormige sterrenhoop Palomar 5, één van de massa-armste van zijn soort, heeft door het doorkruisen van de Melkweg op ongeveer tien miljard jaar tijd het tienvoudige van zijn huidige restmassa verloren.
Bron: GVA.be van 26 januari 2006 ->Linkje:(scroll even die pagina naar onder, tot aan die spiraal)
Melkweg zuigt nog steeds sterren op
Astronomen hadden het mis met de veronderstelling dat de meeste sterren in onze Melkweg minstens één compagnon hebben, zo heeft het Harvard Smithsonian Centrum voor Astrofysica op basis van een studie gemeld. De meeste sterren zijn single, waarmee ook de hypothese rijst dat planeten een meer voorkomend verschijnsel zijn dan gedacht.
De vorsers wisten al lang dat massieve heldere sterren, met inbegrip van hemellichamen zoals onze Zon, het vaakst worden gevonden in meervoudige systemen, waarbij twee of meer sterren rond elkaar wentelen. Deze kennis leidde tot de notie dat de meeste sterren in het universum zich in een multiple systeem bevinden.
Charles Lada wees dit op basis van een studie aangaande sterren met een lage massa naar de prullenmand. Dit soort, minder heldere, sterren bevindt zich zelden in meervoudige systemen. Nu weten astronomen ook al een tijd dat dergelijke sterren, rode dwergsterren of M-sterren, meer in de kosmos voorkomen dan de reuzensterren. Door deze twee feiten te combineren, kwam Lada van het Harvard Smithsonian tot de bevinding dat de meeste stersystemen in onze Melkweg single zijn. "Door de stukjes van de puzzel bijeen te leggen, was het beeld dat tevoorschijn kwam helemaal het omgekeerde van wat de meeste astronomen hadden gedacht", zo wordt de wetenschapper in het communiqué geciteerd.
Onder de enorme sterren (van het O- en het B-type) zou 80 procent minstens één compagnon hebben. Maar dergelijke zeer heldere sterren komen eerder zeldzaam voor. Iets meer dan de helft van de minder heldere, Zon-achtige sterren hebben wel een "maatje". Maar slechts een kwart van de rode dwergsterren wentelt rond minstens één andere. Gecombineerd met het feit dat 85 procent van alle sterren in de Melkweg rode dwergsterren zijn, luidt de onvermijdelijke conclusie dat twee derde van alle sterren in ons sterrenstelsel single rode dwergsterren zijn, luidt de redenering van Charles Lada. Waarmee meteen ook de suggestie komt dat de meeste sterren single zijn op het moment van hun geboorte.
<img src="http://upload.userbase.be/upload/tn_0,1369,2640109,00.jpg" align="right" width="89" height="120">Een andere gevolgtrekking is dat er veel meer planeten kunnen zijn dan gedacht. Planeten ontstaan immers veel waarschijnlijker rond een single ster dan in een meervoudig systeem. In multiple systemen verstoren gravitationele krachten immers protoplanetaire schrijven van stof en gas. Zo'n probleem wordt vermeden bij single sterren. Al zijn er wel enkele planeten in binaire systemen gevonden. Die moeten er wel ver genoeg vandaan wentelen om te kunnen overleven. Lada legt meteen ook de link met de zeer recente ontdekking van de totnogtoe kleinste exoplaneet ooit, precies rond een rode dwergster. Zij is ook de meest op de Aarde gelijkende planeet buiten ons zonnestelsel ooit aangetroffen. "Deze nieuwe planeet kan het topje van de ijsberg zijn.
Rode dwergsterren kunnen een vruchtbaar nieuw jachtgebied zijn voor het vinden van nieuwe planeten, ook exemplaren die in massa op de Aarde gelijken".
Bron: HBVL.be van 01 februari 2006
De vorsers wisten al lang dat massieve heldere sterren, met inbegrip van hemellichamen zoals onze Zon, het vaakst worden gevonden in meervoudige systemen, waarbij twee of meer sterren rond elkaar wentelen. Deze kennis leidde tot de notie dat de meeste sterren in het universum zich in een multiple systeem bevinden.
Charles Lada wees dit op basis van een studie aangaande sterren met een lage massa naar de prullenmand. Dit soort, minder heldere, sterren bevindt zich zelden in meervoudige systemen. Nu weten astronomen ook al een tijd dat dergelijke sterren, rode dwergsterren of M-sterren, meer in de kosmos voorkomen dan de reuzensterren. Door deze twee feiten te combineren, kwam Lada van het Harvard Smithsonian tot de bevinding dat de meeste stersystemen in onze Melkweg single zijn. "Door de stukjes van de puzzel bijeen te leggen, was het beeld dat tevoorschijn kwam helemaal het omgekeerde van wat de meeste astronomen hadden gedacht", zo wordt de wetenschapper in het communiqué geciteerd.
Onder de enorme sterren (van het O- en het B-type) zou 80 procent minstens één compagnon hebben. Maar dergelijke zeer heldere sterren komen eerder zeldzaam voor. Iets meer dan de helft van de minder heldere, Zon-achtige sterren hebben wel een "maatje". Maar slechts een kwart van de rode dwergsterren wentelt rond minstens één andere. Gecombineerd met het feit dat 85 procent van alle sterren in de Melkweg rode dwergsterren zijn, luidt de onvermijdelijke conclusie dat twee derde van alle sterren in ons sterrenstelsel single rode dwergsterren zijn, luidt de redenering van Charles Lada. Waarmee meteen ook de suggestie komt dat de meeste sterren single zijn op het moment van hun geboorte.
<img src="http://upload.userbase.be/upload/tn_0,1369,2640109,00.jpg" align="right" width="89" height="120">Een andere gevolgtrekking is dat er veel meer planeten kunnen zijn dan gedacht. Planeten ontstaan immers veel waarschijnlijker rond een single ster dan in een meervoudig systeem. In multiple systemen verstoren gravitationele krachten immers protoplanetaire schrijven van stof en gas. Zo'n probleem wordt vermeden bij single sterren. Al zijn er wel enkele planeten in binaire systemen gevonden. Die moeten er wel ver genoeg vandaan wentelen om te kunnen overleven. Lada legt meteen ook de link met de zeer recente ontdekking van de totnogtoe kleinste exoplaneet ooit, precies rond een rode dwergster. Zij is ook de meest op de Aarde gelijkende planeet buiten ons zonnestelsel ooit aangetroffen. "Deze nieuwe planeet kan het topje van de ijsberg zijn.
Rode dwergsterren kunnen een vruchtbaar nieuw jachtgebied zijn voor het vinden van nieuwe planeten, ook exemplaren die in massa op de Aarde gelijken".
Bron: HBVL.be van 01 februari 2006
