een klein half jaar geleden had ik het er al eens over in deze post (toen ik nog moest vertrekken), en graag breng ik, voor de geïnteresseerden, een verslag uit van mijn reis naar de Provence (om allerlei redenen hadden we de voorziene reis naar Toscane eerder al afgezegd).
Zoals in die andere post geschetst, beschikt ons gezin sinds juni 2023 over een full electric KIA EV6, met 77 KWh capaciteit. Er wordt gesuggereerd dat dit ding een range heeft van 530 km, maar uiteraard klopt daar in de praktijk geen reet van. Als de airco aanligt in de zomer (en die ligt altijd aan), dan wordt 't al gauw 420 km, en in de winter, met de verwarming aan (indien er kinderen bij zijn) zakt 't al snel naar 320-350 km (als ik alleen rij, laat ik de zetels verwarmen, en dan pers ik er nog 350-380 km uit, maar goed). Gecombineerd met de aankoopprijs, zijn die cijfers heel vervelend met oog op het overtuigen van de grote massa om ook full electric te gaan. Anderzijds behoor ik evengoed tot die erg grote groep mensen die in de praktijk zelden de batterij volledig leegrijdt op één dag tijd.
Tenzij, uiteraard, in het geval van een reis naar het zuiden, waarover ik het nu zal hebben.
Mijn vrouw en ik zijn samen sinds 2008, en zijn sinds die tijd in totaal zes keer op reis geweest naar de Provence, waarvan drie keer met kinderen. Sinds we met de kinderen op reis gaan (2016, 2022, 2024) kozen we er altijd voor om niet klassiek van zaterdag tot zaterdag op reis te gaan. In 2016 reden we de nacht door, en in 2022 en 2024 kozen we alternatieve dagen voor de heen- en terugreis. Om maar te zeggen dat het hebben van een EV deze keuze niet heeft beïnvloed.
Nu goed, de heenreis naar Aiges-Mortes (1020 km) startte op donderdagochtend 18 juli, om 5h30 (het plan was om "rond" 4h30 te vertrekken, maar goed, ongetwijfeld herkenbaar). De wagen was 100% geladen via onze thuislader (AC, 11 KW). Hieronder vinden jullie een overzicht van onze laadmomenten, -duur en -kosten tijdens de heenreis:

Zoals je ziet, bedroeg de laadtijd altijd rond de 8-12 minuten, afhankelijk van hoe leeg de batterij was (nooit minder dan 20% & ik laadde altijd tot 75-80%). Uitzonderingen hierop zijn de eerste en de vierde laadsessie, waarbij we respectievelijk gingen ontbijten en stopten bij die kennelijk vrij bekende aire Mâcon Saint-Albain ivm. die McDonald's daar. Bekend, gezien massa's volk, telkens weer. Daar duurden de laadtijden schijnbaar langer, maar dat is omdat ik mijn auto toen te lang liet staan. Vrij asociaal, maar ik had oprecht niet door dat not done is, gezien ik als nieuwe gebruiker nog nooit in zo'n situatie ben gekomen. Uiteraard heb ik er sindsdien (lees: terugreis) als een gek op gelet dat ik mijn wagen tijdig van de charger afhaalde. Dit gezegd zijnde, waren die snellaadstations op 18/7 nergens volledig bezet, dus niemand heeft last gehad van mijn noob behaviour.
Dus in totaal zes laadsessies, waarvan twee waarbij we sowieso gingen eten, en dan nog eens twee met toiletbezoek. Opgeteld zijn er maar twee sessies geweest waarbij we gewoon hebben moeten wachten zonder iets anders te doen. Opgeteld zo'n 19 minuten, op een totale reistijd van op de kop 13h (om 5h30 vertrokken, om letterlijk 18h30 aankomst in het hotel).
Dus tot nu toe eigenlijk de quasi perfecte ervaring. Waarom dan 7/10? Dat heeft alles te maken met de terugrit.
Die was oorspronkelijk gepland op vrijdag 26/7, te vertrekken rond 8h 's ochtends (gezien ontbijt pas om 7h30, alsook checkout niet vroeger kon). Echter, de avond voorheen wou de wagen niet vertrekken.
Zombie-mode, zomaar. In de hitte van een zomerse vooravond aan 't strand. Net klaar om met vrouw & kinderen te vertrekken naar het hotel. Ik kon nog net bellen naar mijn garagist, die me wist te vertellen dat ik ofwel kon bellen naar KIA assistance (wat mogelijks wat uren ging duren), ofwel een harde reset kon uitvoeren door één pool van mijn 12V batterij (een ding wat in elke wagen zit, ook de ICE, zoals bekend), los te maken voor 15 min. Heb ik gedaan en wonderwel startte mijn wagen weer.
So far so good, zou je denken. Ware het niet.... dat de ochtend nadien, vrijdag 26/7/24 om 8h22, de wagen andermaal dienst weigerde, en ditmaal alle schermen zwart werden. Morsdood, dus. Nu wel KIA assitance gebeld, met het vermoeden dat er alsnog iets mis was gegaan met die 12V batterij. Lang verhaal kort maken: de vriendelijke meneer van de Franse variant van Touring heeft ter plaatse die batterij vervangen door een nieuw exemplaar, en ware het niet van een zwaar ongeval die voormiddag (waar hij eerst naartoe moest), dan hadden we misschien alsnog voor 11h kunnen vertrekken. Maar goed, tegen dat hij langs kon komen (13h) hadden we ons verblijf in ons hotel al met een dag verlengd, want we wisten niet of en wanneer alles in orde zou komen.
Hoe dan ook, dienden we dus te vertrekken op zwarte zaterdag 27/7/24, iets waar we op voorhand nooit voor hadden willen kiezen. Het gevolg laat zich raden: veel file (niet gemeten, ik schat een 30 min vertraging).
En nu wordt het interessant. Ik vond het namelijk vreemd dat mijn aankomsttijd, zoals aangegeven door mijn gps, rond 15h30 plots met een half uur verlengd werd (van 20h50 tot 21h20), zonder melding van nieuwe files. Toen ik in detail keek waarom (we bevonden ons reeds ruim 50 km boven Lyon), bleek de gps ons terug richting Lyon te sturen. Het doel was om te gaan laden aan een aire op dezelfde A6, maar dus terug in de richting van Lyon. Nadien zouden we, één afrit verder richting Lyon, moeten afslaan om terug richting Dijon te rijden.
Ik vond dit een vreemd maneuver, en besloot dit, gezien de surplus van 30 min, niet te doen. Maar dit had ik dus beter wel gedaan... Want bij de eerstvolgende laadstations was de wachttijd ééntje van heb-je-me-daar. ZESTIEN wachtenden voor mij, berekend om zeker één uur extra wachttijd. Zo ook wat later op de A5, in de buurt van Chateauvillain Orges. Toen moést ik er wel af, gezien toen 18%. De wachttijd daar was énorm. Ik heb het niet gechronometreerd (ik ga hier op het einde wat dieper op in), maar Jezus Christus, dit duurde lang (toch subjectief). Reden was dat er van de tien laadpalen er vijf buiten werking waren, én dat de rest niet laadde aan de geadverteerde 150 à 300 KW, maar aan hooguit 60-80 KW - voor iedereen hé. Enfin, met veel gedoe heb ik geladen tot 70%, en dan vertrokken. Motivatie was een mix van solidariteit met de rest, alsook gewoon een gevoel dat ik daar zo snel mogelijk weg moest.
Vervolgens ging alles vlot. Rond 19h kwamen we aan te Reims en was het laadstation net niet vol genoeg (2/10 plaatsen vrij). Ik kon alsnog vlot laden tot 80%, en gokte dat ik daarmee thuis kon raken (regio Aalst). Helaas mislukte dat toch ook een beetje, en was ik een kleine twee uur later alsnog gedwongen om - kort - bij te laden om thuis te raken.
Uiteindelijk hebben we die dag maar vijf sessies geladen, inclusief die ene beruchte sessie bij Chateauvillain Orges kort voor 17h, cfr infra. N.B.: die voorlaatste sessie hieronder bleek mislukt om softwarematige reden, zo bleek na vijf minuten. Dit hielp trouwens niet om die enige irritatie die er al was, onder controle te houden.

Uiteindelijk strompelden we 's avonds om 22h35 ons huis binnen, daar waar we 's ochtends om 8h30 het hotel hadden verlaten. Omgerekend komt dit neer om een reistijd van 14h05m, daar waar dit voor de heenreis 13h00m bedroeg. Dat 1h05m extra is dus gegaan naar die file rond Lyon, en die godvergeten aanschuiverij bij die aire de Chateauvillain Orges. Dit gezegd zijnde, heb ik er spijt van dat ik de boel niet heb gechronometreerd bij Chateauvillain Orges, want tenslotte was die eerste reis naar het zuiden met onze EV6 wel een beetje een experiment. Maar goed, in the heat of the moment was ik dat dus vergeten. Ik vermoed dat het om zo'n 50 min ging, laadtijd inbegrepen.
Dan komt nu de vraag: zou ik het opnieuw doen, gegeven die mindere ervaring bij de terugreis.
Het antwoord is niet "neen", niet "ja", maar "ja, onder voorwaarden".
1. Nog meer dan voor reizen met een ICE wagen (wat wij al deden, cfr. supra), geldt dat je best zwarte zaterdagen vermijdt met een EV.
Het is niet anders, en dat mag wel worden benoemd. EV eigenaars hoeven dit niet weg te wuiven.
2. Overigens was onze terugreis op zwarte zaterdag het gevolg van brute pech. Immers, intussen is, na ruime analyse door mijn garagist, gebleken dat diezelfde batterij in een ICE dezelfde soort panne had opgeleverd. Die stoornis had dus kennelijk niks te maken met een EV wagen.
Daartegenover staat dat Mortov Molotov al sinds 2007 een eigen wagen heeft, achtereenvolgens een Opel Astra, een Seat Ibiza, een KIA Optima SW en dus heden een KIA EV6. Bij ELK van die wagens heeft hij al vreemde ervaringen en rare pannes gehad, veel meer in verhouding met zijn vrienden- en familiekring. Mortov Molotov moet zich dus bewust zijn dat het lot hem niet gunstig gezind is, en hem wordt aangemaand om hier extra rekening mee te houden

3. Ik moet leren om het advies van mijn GPS te volgen. Had ik rond 15h30 rechtsomkeert gemaakt, zoals mijn GPS adviseerde, dan was ik mogelijks effectief om 21h30 thuisgekomen ipv. om 22h35. En dan was de totale reistijd, in verhouding met de heenreis, niet langer geweest. I know, Iffy history, but still.
4. Ik had mij op voorhand moeten informeren over de harde grens bij snelladen. Immers, noch op de heenreis, noch op de terugrit, heb ik hoger dan 80% geladen, omdat ik dacht dat dat slecht was voor mijn batterij. Inmiddels heb ik mij bij meerdere mensen geïnformeerd, en blijkt dat het bij tijd en stond wel mag. Bijvoorbeeld: als je dan toch 30 min gaat ontbijten, of 45 min gaat eten in de McDonalds, dan had je evengoed tot 100% kunnen snelladen. Had ik dit bij de terugrit ook effectief gedaan om 13h15, dan had ik misschien die lange wachttijd rond 17h aan mij voorbij kunnen laten gaan. En had ik dat gedaan in Reims rond 19h, had ik hoogstwaarschijnlijk niet nog eens moeten stoppen bij onze Waalse vrienden, die kennelijk over slechts één snellader per zes steden beschikken

Dus ja, volgend jaar ga ik terug, met EV6. WAF blijft overigens ook hoog, ondanks de wat mindere ervaring. Wat uiteraard een cruciale factor is.
Hopelijk hebben jullie hier iets aan. En sowieso vond ik het aangenaam om eens mijn verslag te doen.