Nee hoor.
Iedereen draagt individueel zijn verantwoordelijkheid en zal dan ook individueel zijn steentje moeten bijdragen.
Er bestaat niet zo iets als een levend zelfstandig orgaan "de overheid", de gemeenschap". Dat is steeds gebaseerd op een verzameling van individuen.
En die 100% uitstoot en vervuiling wordt ook allemaal veroorzaakt op basis van de activiteiten van al die individuele gezinnen en de personen binnen die gezinnen.
Voor wie denk je dat al die fabrieken al die spullen fabriceren, transporteren over de zeeën en door het luchtruim, over de wegen van huis tot huis brengen,......
Dat is uitsluitend om aan de vraag en behoeften te voldoen van al die gezinnen en individuen.
Al die individuen en gezinnen tezamen zijn dus wel degelijk verantwoordelijk voor 100% van die vervuiling en 100% van de problemen en niets slechts een verwaarloosbaar deeltje ervan. Dat laatste is gewoon een nogal doorzichtige strategie om de verantwoordelijkheid te kunnen blijven verschuiven naar een soort van "onzichtbaar/ongrijpbaar" vreemd niet te beïnvloeden organisme.
Fabrieken en bedrijven maken alleen de spullen en leveren de diensten, overbodig of niet, wanneer er vanuit de consument vraag naar is. Niet meer en niet minder.
Ik ben helemaal niet schitterend bezig. Dat gooi jij er tussen om de aandacht van het probleem af te leiden.
Ik ben er me wel van bewust een deel van het probleem te zijn en probeer daar dan bewust zoveel mogelijk aan te doen.
Zoals ik eerder zei, wanneer iedereen dat binnen de eigen mogelijkheden doet en minder overbodige spullen gaat consumeren gaan al die bedrijven minder produceren en als gevolg minder vervuilen.
Moesten we dat allemaal doen dan geraak je al veel verder dan die 17% want al die spullen worden gefabriceerd en getransporteerd op vraag van al die gezinnen.
De volwassen leden van die gezinnen staan dan iedere werkdag ook nog eens, doorgaans in hun eentje, overwegend op dezelfde uren in dezelfde dozen aan te schuiven richting werk om daar maar genoeg geld bijeen te harken om 's avonds de omgekeerde weg af te leggen in hun dozen tijdens dezelfde tijdsvork om met dat bijeengeharkte geld nog meer spullen te kunnen bestellen zodat de volgende dag alles van vooraf aan kan herbeginnen.
Om daar dan van te bekomen zijn het die gezinnen en individuen die zich een paar keer per jaar bijeen laten pakken om voor een prijsje (maar niet met minder CO2 uitstoot) naar alle hoeken van de wereld naar een uitblaasresort te laten vervoeren en/of in weer een andere file aan te schuiven richting zuiden. Om nadien terug van vooraf aan te herbeginnen.
Het zijn dus wel degelijk alle leden van al die gezinnen, en vooral in het koopzieke westen, die de oorzaak zijn van het probleem en niet een of andere vreemde entiteit. Dat dat laatste een makkelijk excuus is om doorgaans de gezamenlijke eigen verantwoordelijkheid niet onder ogen te moeten komen staat eveneens buiten kijf.
Wanneer de meerderheid van al die gezinnen besluiten zelf toch maar niets te doen en te blijven wachten tot de anderen het voor hen komen oplossen tot hun wereld wonderbaarlijk vanzelf terug verandert in een mooi stukje gezonde natuur, wat blijkbaar jouw geliefkoosde scenario is, dan verzeilen we inderdaad uiteindelijk in het doemscenario zoals eerder voorgesteld door
@CCatalyst.
Wanneer je dan zelf wel de verantwoordelijkheid hebt genomen - voor de zaken waar je wel rechtstreeks invloed op kan uitoefenen - ben je individueel al een beetje minder verantwoordelijk voor het probleem. En als de rest niet volgt en blijft steken in het tellen van percenten en daarna de handdoek bewust in de ring gooit omdat de honderd niet onmiddellijk binnen bereik ligt heeft het zelfstandig handelen tenminste al het bijkomende voordeel dat men met het eigen gezin al een beetje voorbereid is op wat komt als de rest hun euro niet meer tijdig valt.
Het is een beetje onnozel om te zitten tellen en wanneer je dan niet direct aan 100% komt tot het besluit komt dat je dan maar beter niets doet. Zelfs al geraak je maar aan 50% zullen daardoor de gevolgen nog altijd minder negatief zijn dan wanneer je niets doet en op een lager getal blijft steken. En daar kan je broodnodige tijd mee kopen.
Al die problemen zijn ook niet van de ene op de dag ontstaan maar gespreid over de tijd door een percentje hier en een percentje daar. Al die "niet ter zake doende" percentjes bij elkaar hebben ook tot één groot probleem geleid. Voor de uiteindelijke oplossing van een groot probleem of het verminderen van het probleem zal je dus ook al die percentjes bij elkaar moeten sprokkelen en beter niet wachten tot het 100% wonder zich last minute als een deus ex machina aandient.
En hoe langer je wacht met niets doen hoe minder die percentjes er uiteindelijk nog toe doen want eenmaal overheen het kantelpunt doet het er idd allemaal niet meer zoveel toe en is het alleen nog ieder voor zich. Maar ook dan hebben diegenen die zich terdege hebben voorbereid een stapje voor op de die hard ontkenners, de naysayers en de gelovigen wachtend op hun mirakeloplossing.
Maar in jouw optiek is dat toch allemaal geen probleem? Laat die mensen allemaal maar gewoon verder doen zoals ze al decennia bezig zijn want al die CO2 uitstoot is goed voor de natuur en laat het gras nog eens twee kontjes extra groeien. Wanneer de meerderheid inziet dat het bouwen van SMR's in massale hoeveelheden alle eerdere opgestapelde problemen wonderbaarlijk van tafel veegt is er geen probleem meer. Dus gewoon even wachten tot de bouw voltooid is volstaat al.
En je moet van mij ook helemaal niets.
Ik stel me alleen de vraag wat je met je ontkenning van de oorzaken van het probleem wil bereiken?
De duidelijke oorzaak van een probleem ontkennen leidt tot niets. Niet voor jezelf, niet voor je naaste omgeving en ook niet voor de maatschappij. Het verergert de situatie alleen maar en dat nog eens in versneld tempo.
Dat dit voor jezelf een excuus kan zijn om vooral zelf maar niet grondig te moeten veranderen en niets doortastend te doen is slechts een nepoplossing die ook niet blijft duren.
