Ik maak soms de bedenking dat sommigen oud geboren zijn en anderen precies niet oud worden. Ik heb het dan over het mentale aspect al heeft dat ook invloed op de fysieke kant. Wat ivob zegt, klopt grotendeels. Het is gemakkelijker/leuker om bij te blijven bij dingen die u boeien. Veel mensen zijn echter door weinig geboeid en zijn daarom ook sneller niet meer mee, sommigen zijn nooit mee geweest, ook al niet toen ze nog maar 10 waren
Ik merk dat op het werk ook. Je hebt mensen waarvoor elke vernieuwing de ondergang is. Bij anderen, die soms ouder zijn dan de eerste groep, gaat het echter wel om zich aan te passen. Dat is nl de clue. Je moet je open stellen voor nieuwe dingen, interesse hebben, nieuwsgierig zijn,... Dat zijn deels ook karaktereigenschappen. Sommigen mensen zijn zo gevangen in hun eigen opgeklopte angsten dat ze bijna uitkijken naar hun dood, dan kan er werkelijk niets meer mis gaan. Alles wat nieuw is roept de gedachte op: is dat niet gevaarlijk? Zo is dat ook met TV, hoeveel mensen zijn al omgekomen toen ze op de verkeerde knop van hun afstandsbediening drukten
We maken er soms een spelletje van als we ons vervelen op een luchthaven. Het spel heet: detecteer de hulpeloze Vlaming. Je kijkt wat rond en als u iemand opvalt die totaal verloren en wanhopig is of paniekerig reageert heb je heel veel kans op je eerste score. Ze staan steevast al uren op voorhand aan de balie te zenuwpezen. Hun gehoor noch zicht blijkt nog degelijk te werken. Lezen kunnen ze niet meer ook al staan boodschappen van 1 meter of groter duidelijk aangegeven en wordt de info in 3 talen omgeroepen om de 5 minuten.
Om alle risico op een leuke vakantie te vermijden boekten ze al maanden op voorhand hun vlucht en hotel, liefst in pakket en na dagenlang bestuderen van de TUI-catalogus met die leuke foto's van het hotel... toen het opgeleverd werd. Misschien is het toch beter om naar hetzelfde te gaan als de voorbije 20 jaar, never change a win(n)ing team. Misschien is zelfs dezelfde kamer nog vrij!!!
De avontuurlijksten gaan op excursie. Dat is een activiteit waarbij iedereen die nog niet hersendood is spontaan van in slaap valt en onder deskundige begeleiding van iemand met een veelkleurige kwispel. Vaak betreft het ritjes op kamelen of andere vervoermodi die hier enkel gebruikt worden in moppen. Omdat sommige zelfs achter iemand aanlopen niet tot een goed einde kunnen brengen, heeft elke deelnemer een afzichtelijk lelijke en opvallende armband, liefst in fluo. Die armband dragen ze soms, 2 weken later, nog op de luchthaven. Stel immers dat je deze verliest en niet meer op excursie mag! De uitstappen bevatten ook ruime pauzes die toevallig altijd genomen worden in de sponsorende horecagelegenheid waar de prijzen drie keer zo hoog zijn als de kwaliteit. Een andere herkenningspunt is hun Tui-tas. Die was inclusief bij de boeking dus die moet je gebruiken. Het resultaat is dat de helft met exact dezelfde tas rondloopt en deze al snel verwisseld worden, het zou een aflevering van de kampioenen kunnen zijn.
Als ze aan de balie staan hebben zijn ze het bestaan van een ticket of ID plots miraculeus vergeten. Die papieren zitten gegarandeerd onderaan de grootste valies, lekker veilig toch. Als ze 10 minuten zweten later toch hun papieren vinden, blijkt het voor een totaal andere vlucht te zijn of de tickets van de heenvlucht. Op het vliegtuig moeten ze op WC als het vliegtuig moet opstijgen, die lampjes boven hun kop hebben ze nooit gesnapt. Waarom ze niet in de vertrekhal tijdens de 2 uur voor vertrek geweest zijn? Ik dacht dat ik de weg niet meer ging vinden, madam. Ze hebben ook steevast koffers bij waar ik een jaar mee op reis kan. Die vullen uiteraard alle ruimte op en dan moet de beautycase er nog bij! Net als je zelf ergens nog een plaatsje voor je bagage hebt kunnen vinden en op uw plaats zit moeten ze er weer uit want ze moeten iets uit hun handbagage, die groter is dan mijn bagage inclusief die in het ruim is. Dat herhalen ze nog een paar keer want telkens blijkt er toch nog iets anders noodzakelijks vergeten te zijn.
En dan de absolute klapper, bij de landing wordt er steevast geklapt want ze hadden uiteraard niet verwacht dat de piloot gewoon zijn job zou doen.
Dit gedrag is dus niet beperkt tot de hogere leeftijdscategorieën maar Vlamingen hebben dit geperfectioneerd tot het oneindige. Ik ben er zeker van dat velen zelfs liever thuis zouden blijven om zichzelf deze strijd te besparen maar wat moet je dan aan de buren vertellen? En dan ben je weer thuis en dan heeft er iemand Streamz uitgevonden!!!
) zonder enige realtie tot het onderwerp. Van mij mag je dit doen hoor, maar doe dan niet hetzelfde wat je bij blijkbaar anderen niet kan verdragen (endit is niet te nemen of te laten, je doet er verder mee wat je zelf wil, negeren is ook altijd een vrijblijvende optie). 
