https://www.standaard.be/cnt/dmf20200825_97633179
OPINIE TERUG NAAR SCHOOL - Zet schoolpoorten niet wagenwijd open voor het virus
Bénédicte Verbeeck - Lerares
Tussen alle hoera berichten van de Minister
Van Aankondigingen van Onderwijs Ben Weyts toch ook een kritische stem die vragen stelt waar niemand sinds 13/03 een antwoord op heeft:
> Welke kleurcode pas je toe op een school: die van de gemeente waar de school zit, of waar leerkrachten wonen, of waar leerlingen wonen, of ...
Bij code oranje gelden strengere regels voor oudere leerlingen. Maar waarom zou je starten met geel in gemeentes die oranje of rood kleuren op de kaart van de besmettingen?
Op school komen mensen uit verschillende gemeentes en regio’s samen. Eigenlijk is het dus niet relevant om te focussen op de cijfers van de locatie van de school. Sommige leerlingen en personeelsleden komen na de schooluren thuis bij familieleden die een hoog risico lopen in geval van besmetting. Of ze zitten met mensen uit verschillende regio’s op het openbaar vervoer.
> Sowieso forfaitair starten met code geel, ongeacht de realiteit
De eerste week van het nieuwe schooljaar starten alle scholen met code geel: ze openen voor iedereen. Pas na een week kunnen scholen in gemeenten met veel besmettingen overschakelen naar code oranje (DS 25 augustus). Dat is de verspreiding eerst bevorderen om ze daarna in te dijken – dezelfde fout als na de krokusvakantie, toen terugkeerders uit besmette skigebieden onwetend anderen besmetten.
> Waarom zijn mondmaskers nergens voldoende als enige maatregel (het is overal mondmasker én social distance) en in het onderwijs niet?
Kritische bedenkingen daarover worden nogal makkelijk afgewimpeld met de mantra ‘leerlingen in het secundair onderwijs moeten mondmaskers dragen’.
Maandenlang is ons nochtans ingepeperd dat afstand houden belangrijker is dan mondmaskers, dat die zelfs een vals gevoel van veiligheid kunnen creëren. Moeten we het nu gemakshalve over een andere boeg gooien? Het lijkt me veiliger om ook de afstandsregels te laten gelden vanaf de leeftijd waarop jongeren het virus kunnen uitdragen zonder zich ervan bewust te zijn (12-14 jaar).
De minister heeft zich wel verzekerd van structuur in zijn
PR communicatie: enkel hij mag beslissen of een school al dan niet de kleurcode verandert.
https://www.standaard.be/cnt/dmf20200824_97438816
SCHOLEN EN CORONA - Alarmsignaal voor scholen in onrustbarende gemeenten
Noch de RAG, noch een burgemeester of schooldirecteur kan alleen beslissen om een school een code oranje te geven. Een lokale crisiscel, met daarin onder meer de burgemeester, de directeurs en CLB’s, komt samen om de situatie te evalueren. Zij hakken de knoop door en sturen hun beslissing ter goedkeuring naar de minister van Onderwijs. Die heeft het laatste woord. Als de crisiscel beslist dat de scholen niet dicht moeten, omdat alle contacten bijvoorbeeld terug te leiden zijn tot een trouwfeest, is dat dus hun goed recht.
En dan een goeie ouwe Belgische gewoonte, nota bene ingevoerd door ministers die (lippendienst bewijzen aan) de kracht van verandering. En die zelfs ooit federaal reclame maakten met "redesign van de overheid" (waar overigens niets van in huis kwam).
Dus diezelfde mensen gaan nu een structuur op poten zetten met
duzend niveau's, zodat we zeker niet snel kunnen beslissen én dat het altijd iemand anders fout is: geen idee hoe de moslims, de Walen of de sossen deze beslissingen kunnen beïnvloeden, maar ze zijn alvast gewaarschuwd dat ze de zwarte piet weer gaan krijgen
.