Jack Daniels schreef:timmermc schreef:
Ieder doet natuurlijk met zijn geld wat hij wil, maar ik blijf me toch verbazen hoeveel geld mensen kunnen uitgeven aan 'gadgets'.
Ik begrijp het eerlijk gezegd ook niet goed. Bij ons op het werk is er ook iemand met een smartwatch van Samsung. En die kan daar dan een uitleg over geven, niet normaal. Dat horloge registreert het aantal uren dat hij slaapt, het aantal stappen dat hij zet, zijn hartslag... Euh, wat is de meerwaarde van dergelijke informatie? Dat ik (te) weinig slaap, dat weet ik, daar heb ik geen smartwatch voor nodig die mij dat vertelt. Het aantal stappen dat ik zet: tja, dat behoort tot de dagelijkse verplaatsingen te voet. Mijn hartslag: ik zit rond de 65 en als ik door een of andere oorzaak een verhoogde hartslag heb, dan word ik dat gewaar. Daar heb ik ook zo geen smartwatch voor nodig om dat te weten.
Vlaamse consumenten zitten wat betreft hun consumptie-ideologie stroomafwaarts van de Verenigde Staten. In dat land is het altijd al zo geweest dat wanneer nieuwe technologieën (elektriciteit, radio, IT) opdoken/opduiken, men allerhande verwachtingen m.b.t. maatschappelijke vernieuwing ophing/ophangt aan het zo extensief mogelijk gebruik daarvan. Vandaar die "
screw it, put a chip in it"-attitude die je hier ook bij velen ziet.
Daar hangt ook altijd een enorm nihilisme op het vlak van de betekenis van digitalisering aan vast. Weinig mensen kunnen aangeven zeggen waarom het extensief kwantificeren van hun leven
in concreto nuttig is. (Vandaar ook dat de Apple fanboy media er altijd als de kippen bij zijn om plichtgetrouw te rapporteren over mensen wiens leven gered is door de laatste nieuwe features op de laatste nieuwe Apple Watch. Dat is altijd apologetisch, want in het achterhoofd weet men dat men moet opboksen tegen het gezond boerenverstand dat zegt een in de eerste plaats door data gedreven gezondheidsparadigma weinig zoden aan de dijk brengt, en dat het in de vorm van extreem gesloten, dure gadgets bovendien nog eens asociaal is.) Dus wat je in de plaats krijgt is een religieuze soteriologie (een heilsleer): kwantificeer alles wat gekwantificeerd kan worden en genereer zoveel mogelijk data,
er zal ooit wel eens iets belangrijk tussen zitten of iets goed van komen. Zie je ook bij data hoarders of mensen die nooit e-mail verwijderen. Dit is een vorm van nihilisme die mogelijk gemaakt wordt door de observatie (verkeerdelijk "Wet" genoemd) van Moore en vergelijkbare observaties/verwachtingen i.v.m. het goedkoper worden van opslagruimte en tech in het algemeen, en het gaat heel boeiend zijn om te observeren hoe tech-ideologie zich zal moeten aanpassen wanneer die vroeg of laat niet meer opgaat.
De kans om besmet te raken met het nieuwe coronavirus door te betalen of betaling te aanvaarden met cash of chip & pin is quasi nihil, maar het feit dat niet bewezen kan worden dat de kans onbestaande is wordt nu, zoals te verwachten was, aangegrepen door de voetsoldaten van deze ideologie om ze weer eens te pushen en zo meer complexiteit in het betaalproces te introduceren. Naast de banken natuurlijk, al vermoed ik dat die hun motieven zich ook meer op korte termijn situeren. Veel bureaustoel-en-scherm-beroepen hebben nu last van een soort latente verplegersnijd, men wordt gewaar dat zijn of haar bijdrage aan de samenleving zich op een te hoog niveau van complexiteit bevindt om even nuttig te zijn in crisissituaties als die van bepaalde beroepen die met de handen werken, dus iedereen moet nu met iets afkomen waavan ze minstens half-plausibel kunnen argumenteren dat het helpt. Vandaar ook het optrekken van die limiet voor contactloos betalen. Bancontact en Febelfin moesten kunnen tonen dat ze ook iets deden, het feit dat uw potentieel verlies bij diefstal of verlies van uw kaarten nu dubbel zo groot is, is het probleem van de kaarthouder. Met Apple Pay heb je dat probleem niet, maar wat men dan eigenlijk argumenteert is: als je het verdiende om immuun te zijn voor dit risico, dan wat je wel rijk genoeg om een iPhone te hebben. Geen iPhone, geen recht om immuun te zijn voor de gevolgen van de eenzijdige beslissingen van Bancontact/Febelfin.
).
