AndrewBourgeois schreef:heist_175 schreef:
Het is zo'n beetje als het confederalisme van de NVA: iedereen toetert maar en tegelijk is er nergens een plan, een draaiboek, ... Gewoon toeteren is natuurlijk gemakkelijker. Een idee verkoopt beter dan een plan.
https://www.n-va.be/politieke-woordenli ... ederalisme
Klik op de link naar het PDF-bestand met... een plan.
Dat geloof je toch zelf niet?
Het cijfermateriaal is zo lek als een zeef.
DeStandaard Opinie 10/01/2020 - Confederalisme maakt macht -
https://www.standaard.be/cnt/dmf20200109_04799307
Confederalisme maakt macht
Het confederale solidariteitsmodel van de N-VA maakt Wallonië op termijn sterker, schrijft Sander Loones. Blijven aanmodderen is ook voor de Franstaligen nadelig.
Sander Loones droomt hardop, op basis van cijfers die hij lukraak bij elkaar sprokkelt.
Gelukkig hebben we nog academici die zich roeren als er teveel onzin bovendrijft
DeStandaard Opinie - 14/01/2020 Waar blijft het echte cijferwerk, N-VA? -
https://www.standaard.be/cnt/dmf20200113_04804201
Waar blijft het echte cijferwerk, N-VA?
Sander Loones wil transparant communiceren over ‘het falen van België’. Maar de cijfers die hij gebruikt, zijn volgens André Decoster en Willem Sas fout of verwarrend.
Loones vergelijkt het door ons berekende cijfer van een ‘transfer’ vanuit Vlaanderen van 6 tot 6,5 miljard per jaar, met de ‘3,4 miljard Zwitserse frank’ in Zwitserland (ongeveer 3,1 miljard euro). Het Zwitserse cijfer is fout. Volgens onze informatie bedraagt het 5,2 miljard Zwitserse frank (4,8 miljard euro). Erger nog, de vergelijking van dat cijfer met de 6 miljard uit onze studie is onterecht. Hij vergelijkt appelen met peren.
Het Zwitserse cijfer slaat op een mechanisme waarbij regio’s die armer zijn dan het federale gemiddelde, extra middelen toegestopt krijgen. Ook wij hebben zo’n mechanisme. Dat maakt deel uit van de Bijzondere Financieringswet. Het drukt uit dat men in een federatie waar bevoegdheden gedecentraliseerd worden, toch wil garanderen dat alle burgers van die federatie min of meer dezelfde publieke dienstverlening kunnen genieten. In de meeste andere landen wordt dit mechanisme ‘verevening’ genoemd: het maakt de mogelijkheden van alle gewesten om publieke diensten te bieden bijna gelijk. In Zwitserland bedraagt die verevening bijna 5 miljard euro. In België bedroeg die in 2019 zo’n 651 miljoen voor Wallonië en 397 miljoen voor Brussel, samen iets meer dan 1 miljard. Dat is fors minder.
Dus eigenlijk betoogt de NVA hier om de transfers naar Wallonië en Brussel te 5voudigen! Dat had ik niet bepaald verwacht.
Loones vergelijkt het (foute) Zwitserse bedrag met ons resultaat in een studie die we maakten in opdracht van toenmalig Vlaams minister-president Geert Bourgeois (N-VA). Daarin komen wij, net als veel onderzoekers voor ons, tot zo’n 6 miljard euro per jaar. Alleen heeft dat cijfer niets te maken met het hierboven vermelde mechanisme uit de Financieringswet. Het volgt uit de optelling van miljoenen ‘transfers tussen mensen’: rijken betalen meer belastingen dan mensen met een lager inkomen, werkenden betalen sociale bijdragen, werklozen krijgen een werkloosheidsvergoeding enzovoort.
De systemen die tot die herverdeling tussen mensen leiden, zijn federaal. Ze hangen niet af van waar je woont. Er is geen transfer tussen iemand die in Antwerpen woont naar iemand die in Charleroi woont, omdat hij in Antwerpen of in Charleroi woont. De plaats waar je woont, speelt geen rol in de belasting of je sociale bijdrage en de uitkering die je krijgt. Dat wordt alleen bepaald door hoe hoog je inkomen is en of je in aanmerking komt voor de uitkering. Daardoor zijn er ook in Antwerpen mensen die een uitkering krijgen en zijn er ook in Charleroi mensen die veel belastingen betalen.
Je kunt die miljoenen individuele bijdragen en uitkeringen optellen voor bepaalde groepen in de bevolking. De zogeheten ‘transferstudies’ tellen de individuele bedragen op voor alle mensen die in één bepaald gewest wonen. Die optelsom op geografische basis is niet interessant, het cijfer verheldert niets.
Je kunt de miljoenen individuele transfers evengoed en zelfs zinvoller optellen voor andere onderverdelingen van de bevolking dan volgens de woonplaats. Het bedrag van 6 miljard netto uitstroom uit Vlaanderen komt neer op ongeveer 900 euro per jaar per Vlaming. Maar als we personenbelastingen, sociale bijdragen en uitkeringen in rekening brengen, dan is de uitgaande transfer van iemand die tot de 20 procent rijkste Belgen hoort – en sommigen van hen wonen in Charleroi – 15.000 euro per jaar. Iemand die tot de 20 procent laagste inkomens behoort – en sommigen van hen wonen in Antwerpen – ontvangt gemiddeld netto 16.700 euro per jaar. Dat is meer dan 15 keer groter dan de transfers ‘tussen de regio’s’. Voor hoogopgeleiden tegenover laagopgeleiden is dat respectievelijk 5.362 euro (geven) en 8.235 euro per jaar (krijgen). En mensen ouder dan 65 krijgen gemiddeld 17.000 euro per jaar, terwijl mensen tussen 40 en 50 gemiddeld 4.167 euro per jaar netto bijdragen. De cijfers bevestigen dat voor herverdelende systemen de verschillen binnen regio’s veel groter, belangrijker, en ook relevanter zijn, dan de verschillen tussen de regio’s.
Dus nee, er is geen plan. Er is alleen wat toogpraat op basis van cijfers die in het beste geval fout zijn, in het slechtste geval verzonnen.
te klikken
?
