Zalig filmpje

[Jack Daniels]

iedereen kent het wel: tablets, iPads, iPhones, smartphones... aan tafel waarbij de gadgets belangrijker zijn dan het samenzijn aan tafel. Maar er is een oplossing:
[youtube]HUgv5MDF0cQ[/youtube]
De waarheid achter deze pepermolen laat ik in het midden. Ik zou zeggen: voer voor discussie op UB.
Meteen een poll aan koppelen? Herken jij (of je gezin) hierin? Word je er tureluurs van? Mocht deze pepermolen écht bestaan, zou je hem aanschaffen?

[krisken]

Als het echt zo erg is, dan is er in de familie een groot probleem. Zeker als het -18 jarigen betreft.
Nu, lijkt me straf dat de technologie in die pepermolen zoiets zou kunnen doen. Kans is groot dat de helft niet aan tafel komt omdat ze eerst hun i-toestel willen "herstellen" waardoor je uiteindelijk even ver van huis bent

[butskristof]

Beetje overdreven en in scène gezet natuurlijk, maar het is wel degelijk een probleem.

Een smartphone hoort in mijn ogen gewoon niet thuis aan tafel, of het nu is met een gezin of met vrienden. (Ik ben zelf 19).

Als je op school in de refter zit en iedereen zit maar wat op zijn smartphone te scrollen is de gezelligheid ook ver te zoeken..

[ITnetadmin]

Iedereen aan tafel maar wel allen op hun eigen toestel. Tja, het is niet altijd zo gezellig.
Zeker op restaurant vind ik het *niet* kunnen, ik krijg het ervan als de ganse bende aan't tokkelen is.

Nu geef ik ook toe dat ik thuis wel ns mijn krant aan tafel lees, zo half onder mijn bord verstopt.
En toch, een krant vraagt minder aandacht, want je kan ze links laten liggen als er iets interessants in het gesprek komt.

Het hangt ervan af wat je de functie van de maaltijd vindt. Voor mij is dat thuis "eten" en niet "samen zijn" (dat doe je in de zetel); en op restaurant "samen zijn, genieten en bijpraten". Dus kan het voor mij thuis wel en elders niet.

Ben je thuis iemand die erop staat dat eten = met het gezin samen zijn, dan begrijp ik dat het je stoort. Maar bedenk wel dat je kinderen de maaltijdfunctie mss eerder zien als "eten" en niet als "met die vervelende ouders weer ns een verplicht nummertje moeten doen", en dan kan je mss beter een aantal maaltijden of dagen van de week uitpikken (bv zondag) waarop de maaltijd wel een "samen met het gezin" moment is, terwijl in de weekdagen de focus op "eten" wordt gelegd.


Dan technisch gezien:
Ik zie mss hoe hij de tv kan afzetten (IR), maar tenzij er apps bestaan en geinstalleerd worden op elk van die tablets/gsm, die het toestel kunnen afzetten, en afgezet houden, zie ik echt niet hoe hij dat kan verwezenlijken. Wss fake dus.
Dan zie ik een fysiek apparaat (bedient door de pepermolen) die de coax afzet, de router connectie onderbreekt, de wifi uitschakelt *en* de gsm signalen gaat jammen eerder als mogelijkheid, hoewel totaal illegaal vanwege het laatste.


[ Post made via mobile device ]

[heist_175]

Misschien ben ik nog naïef, mijn dochters zijn nog maar 2,5Y en 9M,
maar het lijkt me een kwestie van afspraken maken?

Ik herken die situaties totaal niet .

[euromusic]

Bij ons thuis is er wel een soort van nultollerantie qua electronica aan tafel. Maar als er iemand belt dan is het geen probleem (wat ik dan toch geen nultollerantie noem maarja, moeders )

Alleszinds, ik vind het zelf ook aangenamer als er niet wordt geSMSt en gesurft aan tafel thuis of in de refter op unief.
Nuwel als er discussie is over iets bepaald ben ik vaak wel geneigd om het correcte antwoord te googlen, maar dat is dan toch in functie van de conversatie, niet?

[Stroper]

Wel ironisch dat er op het eind gevraagd wordt om massaal te sharen op Facebook & twitter.

[AnD]

Ik vind het ook vreemd dat ze bijna allemaal pasta eten in dat filmpje, bijna bij elk gezin.

Zelf herken ik deze situatie niet, het is zeldzaam als ik eens met mijn laptop aan tafel zit
als we gaan eten (dan moet het iets zeer belangrijk zijn als ik dat doe).

Zo zie je sommige mensen ook eten voor de tv met het hele gezin,
dat is iets dat er bij mij ook niet in kan, typisch zo iets Noord Amerikaans achtig.

[Teebee]

Vorige week wou er iemand opt werk een uurtje later beginnen, en had me een sms gestuurd hiervoor, rond het middageten, en die was lastig dat ik dit niet gelezen had op tijd.

lastig omdat ik mijn smartphone niet mee naar de keuken nam als ik ging eten

[ubremoved_22196]

Wie heeft er zijn GSM nu ook niet heel de tijd mee...

[ITnetadmin]

Tja, bij mij blijft die ook de ganse tijd bij mijn bureau liggen hoor.

[ Post made via mobile device ]

[Sub Zero]

Herken jij (of je gezin) hierin? Word je er tureluurs van? Mocht deze pepermolen écht bestaan, zou je hem aanschaffen?

Ik word er zot van. Ik zou de pepermolen niet aanschaffen. Ik zou wel gezinsleden wat lappen op hun hoofd verkopen moest het zo erg zijn. Eten doe je samen en dat doe je ook deels voor de gezelligheid. Ik maak er een punt van om mijn GSM niet te bekijken tijdens het eten of als ik afspreek met vrienden ofzo. Ik verwacht van hen niets anders.
Mensen die 5u wachten op een antwoord op een SMS leren het soms wel af. Als je me dringend moet hebben, dan moet je bellen. Zoniet beslis ik zelf wel wanneer ik de boodschap lees.

PS: Bij deze verhuisd naar allerlei.

[butskristof]

+1 Sub Zero. Een telefoon hoort gewoon niet thuis aan tafel, of dat nu met familie of met vrienden op cafe of restaurant is. Als ik gebeld wordt door iemand die ik goed ken neem ik meestal ook niet op en bel hen later terug.

Die klein mannen met nen iPad op restaurant vind ik echt een verschrikkelijk zicht.. Ze zitten de hele tijd erachter verdoken en kijken zelfs niet meer weg van het scherm.

Idem voor autorijden trouwens. Als ik aan het rijden ben moet men niet verwachten dat ik bereikbaar ben. Sta ik aan een kruispunt zal ik misschien snel even kijken van wie het bericht is, maar als ik effectief in het verkeer zit? No way.
Afhankelijk van de situatie kan het wel zijn dat ik opneem als ik gebeld wordt maar dat ik dan onmiddellijk naar speakerphone zodat ik direct mijn handen vrij heb (of ik laat iemand die meerijdt opnemen).

[krisken]

Ik - en de vriendin - nemen de telefoon wel op tijdens het eten. Maar wel afhankelijk van wie er belt. Zowel vriendin als ikzelf hebben een aparte beltoon voor ouders, grootouders en een aantal vrienden die mogen bellen in case of emergency. Uiteraard houden we het gesprek zo kort mogelijk.

Ahja, nu zit iedereen met zn smoel achter zn tablet, laptop, smartphone. Vroeger gaapten ze met zn vieren naar TV tijdens het eten. Wat is het verschil ...

[Jack Daniels]

Ahja, nu zit iedereen met zn smoel achter zn tablet, laptop, smartphone. Vroeger gaapten ze met zn vieren naar TV tijdens het eten. Wat is het verschil ...

Bij ons (en bij veel mensen denk ik) werd er gegeten in de keuken en stond de televisie in de woonkamer. Uitgesloten dat er naar tv gekeken werd tijdens het eten. Ik ben wat dat betreft mijn ouders erg dankbaar dat zij iet of wat orde op zaken stelden en hielden. En eten betekende eten. En daar moest niks tussenkomen. Tegenwoordig denkt iedereen van zichzelf dat hij of zij onmisbaar is. Think again. Zonder jou stopt de wereld niet met draaien. Alleen is het als ouder veel en veel makkelijker om altijd maar "ja" tegen je kroost te zeggen. Om van het gezeur af te zijn, zodat je er toch maar niet al te veel naar om moet kijken. Zodat je gerust wordt gelaten als ouder. Kinderen kennen tegenwoordig geen "neen". Opvoeding is vaak ver te zoeken, als er überhaupt nog sprake van opvoeding kan zijn bij veel ouders.

[heist_175]

Misschien heb je deze column van Oscar Van Den Boogaard in DeStandaard gemist?
DS 17/03/2015
En alle antwoorden van mensen die zich aangesproken voelden

Zijn eindparagrafen:

Deze ouders laten hun kinderen niet met rust. Ze vragen hun kinderen de oren van het hoofd. Waar ze naartoe willen met vakantie, wat er vanavond wordt gegeten, naar welke televisieprogramma’s er wordt gekeken. Is het uit liefde, ik geloof er niets van. Waarschijnlijk is het schuldgevoel omdat ze een slecht geweten hebben. Omdat ze niet genoeg beschikbaar zijn voor hun kinderen of misschien omdat ze ook wel weten dat ze niet in staat zijn op te voeden en grenzen te stellen. Ze weten zelf niet meer wat ze willen na een dag hard werken en hopen dat hun kinderen dat in hun plaats doen. Ze willen alles, maar geen strijd!

Ze geloven dat de minste kritiek hun kind traumatiseert. Alsof ze van suikergoed zijn gemaakt. Ze gaan iedere discussie uit de weg, leren hun kinderen niet met conflicten om te gaan. Als er dan eens iets ergs gebeurt, dan kunnen die kinderen daar helemaal niet mee omgaan. Hond dood? Mama een nieuwe vriend? Ze zoeken professionele hulp. Als de ouders geluk hebben, is het een medisch probleem. Een angststoornis? Een vorm van autisme? ADHD? De opvoeding zelf wordt niet in vraag gesteld. De ouders hoeven zich vooral niet schuldig te voelen.

Leuk om lezen, maar niet gehinderd door praktijkervaring.
Hoewel hij op minstens 10 punten overschot van gelijk heeft .

[Bssoft]

Die klein mannen met nen iPad op restaurant vind ik echt een verschrikkelijk zicht..
Ze zitten de hele tijd erachter verdoken en kijken zelfs niet meer weg van het scherm.

Dat noem ik "ze" verslaaft maken aan al wat blinkt ....
Vraag de meeste kinderen iets over iPad's/Gsm's en ze steken hun vinger direct op, ze zijn ooo zo slim tot het niet meer
werkt dan is het kot te klein .... en dan stel je vast dat ze toch maar kinderen zijn die wenen voor "hun" speelgoed !

Straks gaan ze nog een iPad geven aan kinderen nog in hun pamper .... hoe dommer hoe beter !
En dan maar stoefen over, kijk eens "mijn" kind kan pa en ma na-apen .... volgens Darwin is dat normaal we stammen toch van "de aap" af ?

Vroeger gaapten ze met zn vieren naar TV tijdens het eten. Wat is het verschil ...

Zal dan toch niet bij mij geweest zijn .... veel ouders durven gewoonweg niets meer te doen/zeggen tegen hun kinderen.

Als pa en ma, de kinderen niet leren waar de lijn is getrokken ....
Als pa en ma, denken dat ze alle dagen Sinterklaas moeten spelen voor hun kinderen mij niet gelaten .... het is mijn geld niet.
Tenslotte zijn pa en ma mee verantwoordelijk voor die moderne verslaving !

[krisken]

Bij mij thuis was dit niet anders : er was één TV en die stond in de living, terwijl het eten zelf gebeurde in de keuken. Echter als ik kijk bij familie stond er in de keuken vaak een tweede tv, zodat ze "gezellig" allen samen konden kijken...

[iceke]

Ik zou m'n tv niet kunnen missen in de keuken
Langs de andere kant gaat de telefoon/internet gewoon uit aan tafel, daar worden geen uitzonderingen op gemaakt. Iedereen kan een half uur wachten, dringend of niet.

[butskristof]

Het is inderdaad praktisch hetzelfde als die TV in de keuken, maar dat vind ik dan eigenlijk ook niet echt de bedoeling.

Hangt er vanaf wie er belt natuurlijk, maar in principe moet men maar wachten.

Dit alles geldt wel voor thuis. Op kot maakt het me eigenlijk niet zo veel uit aangezien ik daar toch alleen zit en meestal gewoon op mijn bureau/aan mijn computer eet.