Spookradio breekt lichtsnelheid

[AnD]

Kwantumverstrengeling heeft een nieuw record gebroken. In Genève hebben natuurkundigen laten zien dat deeltjes die via die vreemde verbinding informatie delen, dat minstens 10.000 keer sneller doen dan het licht. Einstein steigerde toen hij de originele voorspellingen zag. Informatie versturen via de verstrengelde supercommunicatie is nog steeds onmogelijk.

De allerkleinste brokjes materie zijn vreemd. Elektronen vliegen tegelijkertijd door een linker- en rechterspleet in een scherm, lichtdeeltjes tollen tegelijkertijd links- en rechtsom om hun as, tot een meting ze in één van de twee toestanden dwingt. Nou kennen natuurkundigen dat bizarre gedrag al bijna een eeuw, maar het blijft verbazen: soms communiceren deeltjes sneller dan het licht. Zulke kwantumverstrengeling zorgt dat deeltjes die uit dezelfde bron komen, nog tijden in contact staan en kunnen overleggen over hoe ze allebei op situaties zullen reageren. Zo kunnen lichtdeeltjes bijvoorbeeld zorgen dat de een altijd linksom draait als de ander rechtsom tolt, ook als de metingen en dus het keuzemoment kilometers van elkaar zijn.


De twee dorpjes Satigny en Jussy liggen 18 kilometer van elkaar en zijn via glasvezelkabels verbonden met een natuurkundig laboratorium in Genève. Via de kabels is onderzocht hoe snel verstrengelde lichtdeeltjes, die ook na hun gezamenlijke ontstaan blijven communiceren, te weten komen wat er met het andere deeltje gebeurt.

Voor de perfecte coördinatie van kwantumverstrengeling, moeten de lichtdeeltjes vliegensvlug overleggen. Natuurkundige Nicolas Gisin van de Universiteit van Genève mat hoe snel ze dat doen, door twee informatiedelende fotonen (lichtdeeltjes) via glasvezelkabels naar dorpjes op 18 kilometer van elkaar te sturen. Bij aankomst werden hun eigenschappen gemeten, en de fotonen bleken minstens 10.000 keer sneller dan het licht met elkaar te hebben afgesproken wat voor meetresultaten ze zouden laten zien.

De communicatie tussen verstrengelde deeltjes gaat volgens de meeste natuurkundigen letterlijk oneindig snel; de 10.000 keer de lichtsnelheid van Gisin zou een ondergrens zijn. Door het experiment op verschillende tijden uit te voeren, wisten Gisin en collega's uit te sluiten dat reistijdverschillen, door de beweging van de aarde om de zon, de twee fotonen hielpen op tijd met elkaar te overleggen. Praktisch nut heeft het onderzoek niet - door de willekeur waarmee kwantumdeeltjes kiezen welke toestand ze willen zitten, valt er bijvoorbeeld geen oneindig snelle dataverbinding mee te maken.

Bron: http://www.kennislink.nl/web/show?id=210425

[Dfrog]

Wie begrijpt dit? Wil dit nu zeggen dat glasvezelverbindingen 10 000 x sneller zijn dan lichtsnelheid?

[Jan_B]

Wie begrijpt dit? Wil dit nu zeggen dat glasvezelverbindingen 10 000 x sneller zijn dan lichtsnelheid?

Ik denk dat ze bedoelen dat er een opstelling gemaakt is die bewijst dat deeltjes die quantumverstrengeld zijn, "ogenblikkelijk" (of alleszins veel sneller dan met de lichtsnelheid communiceren mogelijk zou zijn) "weten" wat er met het andere deeltje gebeurt.

Maar het lijkt er niet op dat de wetten van Einstein geschonden zijn, omdat er met dit mechanisme geen informatieoverdracht mogelijk lijkt te zijn (de glasvezels werden voornamelijk gebruikt om de deeltjes uit mekaar te brengen).

[Mahimahi]

Wie begrijpt dit? Wil dit nu zeggen dat glasvezelverbindingen 10 000 x sneller zijn dan lichtsnelheid?

Nee hoor.

Voor het meten bevinden de twee deeltjes zich in ongedefinieerde staat.
Doorheen de glasvezelkabel worden beide ongedefinieerde deeltjes naar een andere plaats verstuurd, in dit geval 18Km van elkaar verwijderd.
Dan wordt, op hetzelfde ogenblik, de staat van beide deeltjes gemeten. Er werd vastgesteld dat ze beiden steeds dezelfde staat aannemen hoe dikwijls men de proef ook herhaald.
Dus, moeten ze wel de afstand van 18KM ogenblikkelijk met hun "gedachten" kunnen overbruggen.

EDIT: In de SF wereld is dit principe al sinds 1950 fully operational
Brick Bradfort gebruikte toen reeds een "Gedachtenzender" in mijn jeugd stripverhalen