Wetenschappers ontdekken 'kwantummolecuul'

[Blue-Sky]

[url=http://www.dailytech.com/article.aspx?newsid=8238]
<img src="http://upload.userbase.be/upload/1186059342.jpg" align="left" width="120" height="120"> [/url] Wetenschappers hebben reeksen van ongeveer honderd atomen met hetzelfde magnetisch kwantumgetal gevonden in een niet-magnetisch, keramisch materiaal. Volgens de geleerden brengt de vinding kwantumcomputers een stapje dichterbij.

Wetenschappers van het London Center for Nanotechnology, het U.S. Department of Energy's Brookhaven National Laboratory en de Johns Hopkins-universiteit hebben een dertig nanometer lange reeks nikkelatomen ontdekt die allemaal hetzelfde magnetisch moment hadden. De reeks bestond uit zuurstofatomen in een octaëder-indeling met een nikkelatoom in het midden en de elektronen hadden een willekeurige spin. De wetenschappers waren in staat de reeksen op te splitsen in kleinere reeksen en hun kwantumgetal te manipuleren door onzuiverheden te introduceren of het materiaal op te warmen.

Een van de grote problemen die kwantummechanische systemen hebben, is dat individuele elektronen elkaars spin beïnvloeden, waardoor lange reeksen met dezelfde spin niet mogelijk zijn. Er wordt daarom meestal gekeken naar de kwantummechanische eigenschappen binnen een atoom, maar de onderzoekers hebben nu een kwantummechanische samenhang gevonden in een reeks nikkelatomen met de afmetingen van een molecuul. Bovendien konden ze de qubits manipuleren, zonder daarbij de kwantummechanische eigenschappen van nabijgelegen elektronen te wijzigen.

Bron: Tweakers.net van 2 aug 2007 - - (Klik op het image)

[Maglor]

Mijn hood begint iedere keer zelf te 'spinnen' als ik dingen over kwantum-zaken lees.

Het lijkt allemaal onnozeliteit (beetje spelen met atoompjes en electronen), maar het is toch wel een heel indrukwekkende materie...

[Blue-Sky]

Als je het mij vraagt, actueel toch een ferme vooruitgang i.v.m. deze oudere thread.
(welke van Mrt 11, 2004 is)
http://www.userbase.be/forum/viewtopic. ... 0144#30144

en 3 jaar later krijgen we een demonstratie.

Dus we zijn nu 2007, het werd dus tijd dat ze vooruitgaan...

[Block]

Mijn hood begint iedere keer zelf te 'spinnen' als ik dingen over kwantum-zaken lees.

Het lijkt allemaal onnozeliteit (beetje spelen met atoompjes en electronen), maar het is toch wel een heel indrukwekkende materie...

Ik heb hetzelfde voor, het is ongelooflijk interessant, maar ik versta het allemaal amper. Komt vast omdat het zo moeilijk voor te stellen is, denk ik. Ik lees soms die verslagen van folding@home, maar dat is zo ingewikkeld, dat je je soms echt dom voelt.

[Draco888]

het helpt als ge het u tracht voor te stellen met behulp van zaken waar ge meer bekend met zijt.
In het geval van electronen en hun spin vind ik het VB makkelijk om het te vergelijken met hoe de planeten zich voortbewegen in ons zonnestelsel:
De zon is de kern van het atoom (met protonen en neutronen) en daar rond in concentrische cirkels hebt ge de planeten in hun baan, vergelijkbaar met de verschillende "schillen" waar elektronen zich in een baan rond hun kern draaien . Elke planeet draait ook nog is rond zijn eigen as in deze baan, dit is de spin.
Ge hebt dan ook nog eens de . . verdomme naam kwijt ... te ingewikkeld om deftig uit te leggen ook, komt er op neer dat de aarde ook nog eens spint als een tol rond haar eigen as, waardoor er (door de eeuwen) steeds weer een andere zodiac boven de horizon komt.
Net zoals planeten elkaars baan beïnvloeden, doen elektronen dit ook. Door de verschillende bewegingen die ik net heb beschreven samen kan het niet anders dan dat ze elkaars spin beïnvloeden als ge ze dicht bij elkaar zet, zeker een hoop.

[Dafke]

het helpt als ge het u tracht voor te stellen met behulp van zaken waar ge meer bekend met zijt.
In het geval van electronen en hun spin vind ik het VB makkelijk om het te vergelijken met hoe de planeten zich voortbewegen in ons zonnestelsel:
De zon is de kern van het atoom (met protonen en neutronen) en daar rond in concentrische cirkels hebt ge de planeten in hun baan, vergelijkbaar met de verschillende "schillen" waar elektronen zich in een baan rond hun kern draaien . Elke planeet draait ook nog is rond zijn eigen as in deze baan, dit is de spin.
Ge hebt dan ook nog eens de . . verdomme naam kwijt ... te ingewikkeld om deftig uit te leggen ook, komt er op neer dat de aarde ook nog eens spint als een tol rond haar eigen as, waardoor er (door de eeuwen) steeds weer een andere zodiac boven de horizon komt.
Net zoals planeten elkaars baan beïnvloeden, doen elektronen dit ook. Door de verschillende bewegingen die ik net heb beschreven samen kan het niet anders dan dat ze elkaars spin beïnvloeden als ge ze dicht bij elkaar zet, zeker een hoop.

goe bezig

[localhost]

Er is iets mis met de planetenvergelijking.

Wanneer een elektron, een elektrisch negatief geladen deeltje, zich beweegt in een bepaalde baan, dan wekt die beweging een elektromagnetisch veld op. Er wordt dus elektromagnetische energie uitgestraald.
De wet van behoud van energie zegt dat die uitgestraalde energie ergens vandaan moet komen. Het elektron zou het energieverlies compenseren door in een steeds kleinere baan rond de kern te gaan draaien, dwz naar binnen spiralen. Je zou dan ook verwachten dat de frequentie van de uitgestraalde energie een continue reeks is.

Echter, we weten dat dit niet het geval is. Enkel wanneer we energie toevoegen aan een atoom (bijvoorbeeld met lichtgolven) gaat het atoom elektromagnetische energie uitstralen. Meer zelfs: het zal dit doen op discrete waarden, niet in een continue reeks.

Bijgevolg is het planetenmodel geen correcte analogie voor de beschrijving van een atoom.

De zwaartekracht zal in de loop van miljarden jaren geleidelijk afnemen.

Dat is speculatief. Er zijn theorieën die dit voorspellen, maar dan hebben we het niet over miljoenen of miljarden jaren, maar over triljarden jaren.

Zo zal onze eigen maan veel verder van ons verwijderd zijn, met als gevolg veel lagere standen in verband met ebbe en vloed.

Het één heeft niets met het ander te maken. De maan zal zich veel sneller van de aarde verwijderen dan dat de universele gravitatiekracht afneemt.
De getijden zijn mee de oorzaak dat de maan zich verder van de aarde zal bewegen. Door de wederzijdse aantrekking, "vertraagt" de maan, waardoor ze verder van de aarde zal staan. Omgekeerd zal de maan ook de aarde vertragen. Een gevolg daarvan is dat de dag-en-nacht cyclus langer wordt, en dat op een gegeven moment de aarde steeds dezelfde zijde naar de maan zal hebben, zoals omgekeerd nu al het geval is.
Dat zal ongeveer 6 miljard jaar duren.
Pittig detail: zo lang duurt het ook ongeveer tot onze zon een rode reus wordt en haar diameter tot aan de baan van de aarde reikt.

[Blue-Sky]

Er is iets mis met de planetenvergelijking.

Wanneer een elektron, een elektrisch negatief geladen deeltje, zich beweegt in een bepaalde baan, dan wekt die beweging een elektromagnetisch veld op. Er wordt dus elektromagnetische energie uitgestraald.

Bijgevolg is het planetenmodel geen correcte analogie voor de beschrijving van een atoom.

Dat is juist, niet te vergelijken met planeten rond de zon. (ster)

Zonder nu ergens te gaan zoeken, bij "wiki of andere bronnen" is het toch zo dat als een electron van een baan in de schil terug valt naar een lagere baan, (dichter bij de kern) dat dit gepaard gaat met het afgeven van één licht-quant.

Om een het electron de doen springen naar een schil meer van de kern verwijderd, kan dit door toevoegen van energie.

Daar was veel vroeger al een topic over op UB.

Experimenten bij Cern..
http://www.userbase.be/forum/viewtopic. ... 1355#71355

Thread van Apr 23, 2005

[Vieten]

Is het ook niet zo, dat een atoom samenblijft door magnetisme en een zonnestelsel door zwaartekracht?

Mja, lang geleden dat ik nog lessen fysica heb gehad.

[Blue-Sky]

Is het ook niet zo, dat een atoom samenblijft door magnetisme en een zonnestelsel door zwaartekracht?

De zwaartekracht zal in de loop van miljarden jaren geleidelijk afnemen.
Zo zal onze eigen maan veel verder van ons verwijderd zijn, met als gevolg veel lagere standen in verband met ebbe en vloed.
De hoge standen van ebbe en vloed hebben dan geen kans meer.
(gedaan met de bekkens in Noord Frankrijk, St. Malo. (getijden energie)

Maar wie weet bestaat onze mooie blauwe planeet dan nog...

Dat is dan echt wel in de "Future"...

[kUmbro]

De zwaartekracht zal in de loop van miljarden jaren geleidelijk afnemen.

Zwaartekracht is er omdat massa's elkaar gewoonweg aantrekken, waarom zou die afnemen?

[Blue-Sky]

Hier kun je al wat tijd op verspelen, wel interessant...

Zwaartekracht is er omdat massa's elkaar gewoonweg aantrekken, waarom zou die afnemen?

Heb ik ooit ergens gelezen dat die over heel lange tijd zal afnemen.

Waarbij ik denk, het heelal deint uit, dus de hemellichamen komen steeds verder van elkaar te staan, en hebben bijgevolg minder en minder invloed op elkaar, qua zwaartevelden.
(kwestie van miljarden jaren)
Al langere tijd, kan men door middel van radiotelescoopen zien dat de verst van ons verwijderderde sterrenstelsels, al een vluchtsnelheid hebben van 1/3 van de lichtsnelheid.
Te zien aan de Infrarood verschuiving, naar analogie van toonhoogte van de fluittoon van een voorbijsnellende trein, waarvan de frequentie daalt.
Eens hij de waarnemer voorbij is.

[kUmbro]

Zo zal onze eigen maan veel verder van ons verwijderd zijn, met als gevolg veel lagere standen in verband met ebbe en vloed.
[...]
Maar wie weet bestaat onze mooie blauwe planeet dan nog...

blijkbaar aan 4cm/jaar Maarja tegen dat dat een invloed heeft, ist idd nog de vraag of we nog gaan bestaan

[kaween]

Heb ik ooit ergens gelezen dat die over heel lange tijd zal afnemen.

Waarbij ik denk, het heelal deint uit, dus de hemellichamen komen steeds verder van elkaar te staan, en hebben bijgevolg minder en minder invloed op elkaar, qua zwaartevelden.

Even je "niet wiki houding" volgen, dus geen hoogvliegend opzoekwerk.

Nou, niet helemaal. Op onze schaal werkt deze uitdeining niet in die mate. Maar zowel via Newtoniaanse als via Einsteinse modellen, is de vermindering van de zwaartekracht heel makkelijk verklaarbaar, omdat de _belangrijkste massa_ in je vergelijking, op "zonnestelsel schaal" _geen constante is_. Op "Comsmische schaal" (uitdeining) heeft is ons zonnestelsel gewoon geen lang genoeg leven beschoren om uitdeining een dermate grote rol toe te kennen.

Onze zon verliest namelijk continu aan massa. En zowel binnen Newton's 2e wet (F=M.A) als binnen de grenzen van de algemene relativiteitstheorie (massa kromt ruimte/tijd door zijn aanwezigheid), is de aanwezigheid van _massa_ de verklaring voor het _beschrijven_ van zwaartekracht. (want volgens de letter weten we eigenlijk niet wat zwaartekracht _is_, we kunnen echter wel deze kracht quantifiëren)

[Ofloo]

...
Waarbij ik denk, het heelal deint uit, dus de hemellichamen komen steeds verder van elkaar te staan, en hebben bijgevolg minder en minder invloed op elkaar, qua zwaartevelden.
...

Wat je zegt is wel correct, maar het is niet omdat de planeten verder uit elkaar gaan dat de zwaarte kracht verdwijnt wat wel correct is dat men er minder invloed gaat van ondervinden, wat totaal niet hetzelfde is.

En als ik jouw goed begrepen heb beweerde je dat zwaartekracht verdwijnt, nu dat is het zelfde als je zegt dat een boom die valt geen geluid maakt omdat er van wegloopt

Het is dus niet dat omdat wij het niet/minder meer gaan waarnemen, dat het dan niet meer aanwezig is.

[localhost]

Is het ook niet zo, dat een atoom samenblijft door magnetisme en een zonnestelsel door zwaartekracht?

Er zijn 4 soorten krachten:
* sterke kernkracht
* zwakke kernkracht
* elektromagnetische kracht
* zwaartekracht

Sterke kerkracht is de sterkste van de 4, zwaartekracht is de zwakste. Maar de kernkrachten werken slechts over zéér korte afstanden (enkel binnen de atoomkern), terwijl de zwaartekracht op extreem lange afstanden werkt.

De protonen en neutronen in de kern blijven bijeen door de kernkrachten. Of het nu de sterke of de zwakke was, ik ben niet meer zeker. Dat zou ik ook moeten wiki-en.

De elektronen blijven in de buurt van de kern omwille van de elektromagnetische kracht. Verschillende atomen vormen tesamen moleculen, en dat zijn elektromagnetische bindingen.

De zwaartekracht is helemaal niet van tel bij deeltjes zo klein als atomen of moleculen. Pas wanneer je op macroscopische schaal werkt, is de zwaartekracht relevant.

[Blue-Sky]

De Userbase members, worden stilaan experten in de kosmologie

Na de vele reply's in deze thread.

<img src="http://upload.userbase.be/upload/1186059342.jpg" align="left" width="120" height="120"> Daarbij, was er ook al heel wat te vinden in de topic-start via het klikbaar image.

Zie dit linkje wat daar dieper verscholen zit.
http://physics-astronomy.jhu.edu/

Ook deze link kan nieuwgierigheid wekken, laatste wijziging is wel van dec 2000
http://www.kubrussel.ac.be/WSetew/kosmos.html