2006 - Oktober - Lees eerst de onderwerpen!

[Nob]

De poll voor oktober: (stem alleen na het lezen van onderstaande onderwerpen)

1) Contract minimale loopduur
Zijn de contracten met minimale loopduur van een jaar altijd rechtsgeldig?
Vermits er een aansluitingskost wordt betaald.

2) Netwerk Openstellen
Waarom moet telenet zijn kabelnetwerk niet openstellen voor andere providers terwijl Belgacom dit wel moet? De vrijmaking van de 'local loop' is in onze buurlanden door kleinere ISPs via de rechtbank afgedwongen van de incumbent telco -- hoeveel kans op slagen maakt zo'n procedure in België?
Kan een Belgische rechtbank een bedrijf als Belgacom of Telenet dwingen om hun netwerkbeheer af te splitsen en onafhankelijk te maken? Waarom heeft Belgacom het alleenrecht om ADSL2+ en VDSL aan te bieden ? Waarom worden ze niet verplicht om het ook via BROBAII aan te bieden ?

3) Meesurfen Wifi
Is meesurfen op een onbeveiligde wifi verbinding illegaal? En zo ja, hoe maakt men dan het onderscheid tussen mensen die hun verbinding vrijwillig onbeveiligen (en dus openstellen voor derden)

4) Afpersing bij beschuldiging
Is het legaal dat een organisatie die je beschuldigt van een misdrijf tegen hen (hun muziek illegaal gekopieerd) dat ze eisen van jou dat je een bepaald bedrag betaalt of je anders opzadelen met een veel duurder kostende rechtzaak. Is dit een vorm van afpersing? Als het niet legaal is, kan die organisatie je dan alsnog aanklagen vanwege het vermoede misdrijf of hebben ze daar dan het recht niet meer toe?

5) 2 jaar garantie
Die 2 jaar garantie wat voor garantie is dat (consumenten, fabries, carry in, on site, ...) En wie bepaalt wat nog garantie is? (bvb: Heel veel winkels willen niet aanemen dat je op een GSM 2 jaar garantie hebt.)

6) Koppelverkoop
Op sites zoals DELL kan je meestal geen pc/laptop kopen zonder dat er windows OEM licentie bijgeleverd wordt. Is dit een vorm van koppelverkoop en dus niet toegelaten of is dit een uitzondering op de regel?

7) Lanparties
Hoe zit het nu met lanparties. Mogen politiemannen in burger daar komen controlleren in die privésfeer, mogen ze zomaar binnenvallen (met huiszoekingsbevel waarschijnlijk wel) en vooral, wat mag jij doen als ze binnenvallen (mag ik data vernietigen, wat zijn de straffen daarop en wat met encryptie). Hoe zit het nu in elkaar voor de organisatoren en die opgelegde regels (even de naam kwijt van de oplegger) en zijn er manieren om zich in te dekken?

Raw Copper
Hoe kan het dat Belgacom raw copper aan +/- €12/maand mag aanrekenen terwijl het een telefoonlijn ter beschikking kan stellen voor €6,5 ? Is dit legaal veroorloofd?

9) Bewijslast verbintenis
Bij wie ligt de bewijslast voor het aantonen van een eventuele verbintenis ?
En hoe kan die ISP bewijzen dat er een verbintenis was, zonder enige schriftelijke handtekening van de klant ?
Hoe kan de ISP bewijzen dat de persoon die zij aan de telefoon hadden wel degelijk de titularis van het abonnement was,
en niet iemand die totaal niet bevoegd was om al of niet een verbintenis aan te gaan ?
En hoe kunnen ze bewijzen WAT die persoon juist gezegd heeft, en of die wel degelijk een verbintenis aangegaan is ?
Is een eventuele verbintenis die mondeling verkregen werd d.m.v. bedrieglijke publiciteitstrucjes rechtsgeldig ?
Wat bvb. als iemand zomaar zonder te luisteren "ja, 't is goed" zegt om zo snel mogelijk van dat ongewenste reclametelefoontje af te zijn ?

10) Thuiscopie
Hoe zit het met de thuiskopie van cd's en dvd's? Ik heb eens ergens gelezen dat dit een "niet afdwingbaar" recht is. Dit wil zeggen dat als dat niet zou lukken omwille van kopieerbeveiliging, dat je dan geen poot hebt om op te staan. Mag je ook een thuiskopie nemen van cd's / dvd's die je in de bibliotheek / videotheek gehuurd hebt? Of ben je dan illegaal bezig? (Dit ligt mee in het verlengde van auvibel (september)) Ergens is dit een beetje raar, je moet tax betalen op cd's, want m'n gaat ervanuit dat je ze kopiëert, maar ze zetten er een beveiliging op zodat het zeker niet zou kunnen, en als je het dan toch doet, mits enkele tooltjes dan is dit illegaal.
Dus mijn conclusie is als volgt, m'n eist een tax op iets wat niet kan, m'n zou dus de kopiëer beveiliging moeten weghalen in mijn ogen.
Eigenlijk zouden ze 2 type cd's moeten aanbieden en niet veronderstellend dat iedere cd voor auteursrechtelijk gebruik is !

[Nob]

DISCLAIMER

"Advocaat De Keersmaecker wilt de bezoekers van het Userbase forum met deze teksten de nodige informatie verstrekken, zonder dat de in dit document vervatte informatie bedoeld kan worden als een advies.

Bijgevolg geeft Advocaat De Keersmaecker geen garanties dat de informatie die dit document bevat, foutloos is, zodat u dit document en de inhoud ervan op eigen risico gebruikt.

Advocaat De Keersmaecker kan niet aansprakelijk gesteld worden voor bijzondere, indirecte, bijkomstige, afgeleide of bestraffende schade, noch voor enig ander nadeel van welke aard ook betreffende het gebruik van dit document en van haar inhoud."

ANTWOORD

1. Wat is het juridische statuut van het zogenaamde recht op thuiskopie van CD's en DVD's? Mag dit vermeende recht op thuiskopie beperkt worden d.m.v. een zogenaamde kopieerbeveiliging?

Met betrekking tot de privé/thuiskopie verwijs ik graag naar de noot onder het door u vermelde arrest van 9 september 2005 inzake Testaankoop tegen enkele platenmaatschappijen en IFPI, van J. Deene (N.J.W. 2005, 1063).

Het eigenlijke statuut van de privé-kopie wordt vaak betwist. Soms wordt er geargumenteerd dat deze privé-kopie niets meer is dan een wettelijk gedogen ten gevolge van een marktfalen. Immers, de auteursrechthebbenden (bv. platenmaatschappijen, filmproducenten) zouden onmogelijk erop kunnen toezien dat dergelijke thuiskopieën niet meer worden uitgevoerd. Dit zou veel te veel tijd en geld kosten. Bovendien zou dergelijke controle onwenselijk zijn, met het oog op privacybescherming. Het aanwenden van dergelijke kopieerbeveiligingen, zoals J. Deene stelt, kan dan ook een oplossing zijn om dergelijk marktfalen te corrigeren aangezien de privé-kopie in deze visie niet als een daadwerkelijk recht van de consument kan beschouwd worden. Echter, andere auteurs (S. Dusollier, "Copie privée versus techniques de protection: l'exception est-elle en droit", A.M., 2004, 343) stellen dat dit recht op thuiskopie daadwerkelijk een subjectief recht van de consument is.

Het juridische statuut van de privé-kopie blijft bijgevolg dus betwist. Rechtspraak hieromtrent is eerder schaars, zodat het nog afwachten is wat de rechtbanken zullen beslissen.

Ik meen echter dat er vooralsnog veiligheidshalve van moet worden uitgegaan dat het recht op thuiskopie eerder een uitzondering is, dan een werkelijk subjectief recht. Het is een uitzondering op het verbod op inbreuk op een auteursrecht, maar vooralsnog niet met zekerheid een daadwerkelijk afdwingbaar recht.

In deze zin moet er ook gewezen worden op de wijzigingen die werden ingevoerd door de Wet van 22 mei 2005 houdende de omzetting in Belgisch recht van Richtlijn 2001/29/EG betreffende de harmonisering van bepaalde aspecten van het auteursrecht en het naburige recht in de informatiemaatschappij. Deze wet voegt een nieuw hoofdstuk inzake technische voorzieningen in. Dergelijke technische voorzieningen zijn onder meer kopieerbeveiliging die verhinderen dat consumenten een kopie zouden nemen van de door hen aangekochte CD's of DVD's. Kopieerbeveiligingen zijn dus uitdrukkelijk toegelaten door de wet.

Ingevolge het nieuwe artikel 79 bis van de Auteurswet is het omzeilen van dergelijke technische voorzieningen strafbaar. Verder stelt dit artikel 79 bis dat éénieder die "inrichtingen, producten of onderdelen vervaardigt, invoert, verdeelt, verkoopt, verhuurt, er reclame voor verkoop of verhuur voor maakt, of voor commerciële doeleinden bezit, of die diensten verricht die: gestimuleerd, aangeprezen of in de handel worden gebracht om de bescherming van een doeltreffende technische voorziening te omzeilen" strafbaar is. Dus ook het opstellen van programmatuur om kopieerbeveiligingen te omzeilen is strafbaar.

De auteurswet beschermt wel alleen technische voorzieningen die doeltreffend zijn. Wat dit betekent, is onduidelijk en zal door de rechtspraak verduidelijkt moeten worden, zoals Joris Deene terecht opmerkt (J. Deene, "Trojaans paard slaat op hol", Juristenkrant, 2006, nr. 122).

In zoverre de wet zelf stelt dat de technische voorzieningen geacht worden doeltreffend te zijn indien het gebruik van een werk of prestatie wordt beheerst door de rechthebbende, door toepassing van een controle op de toegang of een beschermingsprocédé zoals inscriptie, versluiering of andere transformatie van het werk of prestatie of een kopieerbeveiliging die de beoogde bescherming bereikt, blijft het inderdaad de vraag of een kopieerbeveiliging die de beoogde bescherming niet bereikt nog doeltreffend genoemd kan worden en als dusdanig nog bescherming geniet.

Veiligheidshalve schijnt het mij toe dat zodra een kopieerbeveiliging een zekere vorm van bescherming bereikt en de CD/DVD niet zomaar te kopiëren is, er sprake is van technische voorzieningen waarvan de omzeiling strafbaar is. Geenszins lijkt het mij noodzakelijk dat het hier zou moeten gaan om een bescherming of een kopieerbeveiliging die dermate sterk is dat zij niet "gekraakt" kan worden, alvorens men zou kunnen spreken van een doeltreffende technische voorziening. De wet spreekt immers van een "beoogde" bescherming en niet van een "absolute" bescherming.

De gewijzigde auteurswet voorziet echter eveneens dat de auteursrechthebbenden ten opzichte van de gebruikers passende maatregelen moeten nemen om welbepaalde uitzonderingen te garanderen. De uitzondering voor de thuiskopie werd echter hierin vooralsnog niet opgenomen, zodat de auteursrechthebbenden niet verplicht zijn passende maatregelen te nemen om deze thuiskopie te garanderen. Hierbij dient opgemerkt te worden dat de Koning, lees: de regering, op een later tijdstip alsnog kan beslissen om de privé-kopie onder het regime van de passende maatregelen te plaatsen (J. Deene, o.c., N.J.W., 2005, 1064).

Samengevat betekent dit dat op dit ogenblik de thuiskopie nog geen algemeen aanvaard recht is, doch louter een uitzondering op een verbod, en dat auteursrechthebbenden (bv. platenfirma's, filmproducenten) gerechtigd zijn kopieerbeveiligingen te voorzien en dat het omzeilen van deze kopieerbeveiligingen strafbaar is, doch zonder dat zij op dit ogenblik verplicht zijn passende maatregelen te nemen om de thuiskopie in weerwil van dergelijke kopieerbeveiligingen mogelijk te maken. U weze hierbij gewaarschuwd.

2. Mag je ook een thuiskopie nemen van CD's/DVD's die je in de bibliotheek/videotheek gehuurd hebt, of ben je dan illegaal bezig?

Hierbij verwijs ik graag naar mijn vorige uiteenzetting.

De uitzondering voor de thuiskopie geldt enkel voor een kopie in familiekring en voor zover het gebruik ervan bestemd is in familiekring plaats te vinden. Een CD of DVD ontleend in de bibliotheek of videotheek stamt niet af uit de familiekring, zodat niet aan de eerste voorwaarde voldaan is en een dergelijke kopie niet onder de uitzondering op het verbod valt. Dergelijke kopie blijft aldus een inbreuk op de auteurswet.

3. # Als een kopieerbeveiliging voorzien is, zodat de welbepaalde drager niet gekopieerd kan worden, waarom is de Auvibeltaks dan nog vereist? Is het dan niet logisch dat één van de twee wordt weggehaald?


De oplossing van deze vraag moet mijns inziens gezocht worden in een vergelijking van het doel van enerzijds de Auvibeltaks en anderzijds een kopieerbeveiliging.

De Auvibeltaks is ingevoerd om de auteursrechthebbenden een billijke vergoeding te verschaffen voor de inkomsten die zij mislopen ingevolge de uitzondering van de thuiskopie. In zoverre deze taks redelijk en billijk is, dekt zij bijgevolg enkel het beperkte deel van inkomsten die door deze auteursrechthebbenden gederfd worden ingevolge deze restrictief te interpreteren toegelaten thuiskopieën.

Deze vergoeding dekt echter niet een eventueel misbruik ingevolge een kopiëren dat de thuiskopie overstijgt, hetzij voor wat betreft de kring waarbinnen de kopie gemaakt wordt, hetzij de bestemming van de thuiskopie. Immers, beide dienen binnen de familiekring, in restrictieve zin geïnterpreteerd, plaats te vinden. Om dit verlies aan inkomsten te beperken, heeft de wetgever het aangewezen geacht om de auteursrechthebbenden toe te staan kopieerbeveiligingen te voorzien en het omzeilen hiervan strafbaar te stellen.

Dat dergelijke kopieerbeveiligingen eveneens een gebeurlijke thuiskopie uitsluiten, is mogelijks jammer voor de gebruikers, doch verandert het niets aan het feit dat de auteursrechthebbenden recht hebben op een billijke vergoeding voor gebeurlijke thuiskopieën. Pas indien geen enkele thuiskopie meer mogelijk zou zijn ingevolge het algemeen verspreid geraken van kopieerbeveiligingen, kan men argumenteren dat deze vergoeding onterecht betaald wordt door de gebruikers. In deze zin zou men eveneens kunnen stellen dat auteursrechthebbenden die hun werken beschermen met een kopieerbeveiliging, niet meer gerechtigd zouden zijn te delen in door Auvibel geïnde taksen.

In deze zin heeft u gelijk wanneer u stelt dat het innen van een taks voor een thuiskopie en het toelaten van kopieerbeveiligingen in wezen onverenigbaar zijn, doch slechts in zoverre men dit absoluut doortrekt. Met andere woorden, indien alle informatiedragers met een kopieerbeveiliging uitgerust zouden worden, zodat er in het geheel geen thuiskopieën meer mogelijk zijn, is er ook geen enkele grondslag meer voor de billijke vergoeding die destijds ingesteld werd voor de auteursrechthebbenden. Op dit ogenblik kan er eventueel geargumenteerd worden dat het bedrag van deze billijke vergoeding mogelijks verlaagd dient te worden, gelet op het alsmaar toenemend gebruik van kopieerbeveiligingen, maar zolang er CD's/DVD's zonder kopieerbeveiliging op de markt komen die een thuiskopie toelaten, hebben de auteursrechthebbenden recht op een billijke vergoeding en is een auvibeltaks gerechtvaardigd.

In zoverre de wet de mogelijkheid opengelaten heeft dat de Koning, lees: regering, in de toekomst auteursrechthebbenden zou verplichten om passende maatregelen te nemen om alsnog de thuiskopie te garanderen, kan gezegd worden dat de discussie hiermee niet beëindigd is en zal er ongetwijfeld in de nabije toekomst verder gesleuteld worden aan deze regeling. Dit is echter kenschetsend voor een rechtstak die een materie poogt te reglementeren die dermate snel evolueert als de informatietechnologie.