Handel in kredietkaarten bloeit als nooit tevoren
Geplaatst: 21 jun 2005, 14:13
<img src="http://upload.userbase.be/upload/phishing3_kl.jpg" align="left" width="120" height="100">Gratis online winkelen vanuit Rusland. De handel in illegale, gestolen kredietkaartgegevens bloeit als nooit tevoren. Op Russische internetforums worden gehackte kaarten massaal doorverkocht voor 100 dollar - indien gewenst met een veilig afleveradres.
The New York Times publiceert vandaag een groot verhaal van Tom Zeller. Hij onderzocht de online kredietkaarthandel naar aanleiding van de 40 miljoen kredietkaartgegevens die afgelopen weekend gestolen werden. Op sites als iaaca.com staan 'setjes' met persoonlijke gegevens te koop: gestolen informatie van Visa en Mastercard-gebruikers.
Een compleet setje kost zo'n honderd dollar en bestaat uit de naam, rekeningnummer, vervaldatum, adres van de rekeninghouder en het telefoonnummer. Met de gegevens kan een kwaadwillende aankopen doen, terwijl de nietsvermoedende rekeninghouder de rekening gepresenteerd krijgt.
De advertenties spreken in krom Engels over 'Want drive fast cars?' en 'Want own beautiful hotels?' Maar volgens Zeller is de online handel in kredietkaarten gebaseerd op een heel gestructureerd systeem, te vergelijken met dat van een reguliere online veiling: verkopers krijgen punten als ze ook leveren wat ze beloven. Voor beginnende oplichters zijn er bovendien talloze tips hoe en wanneer ze succesvol kunnen toeslaan.
De populairste artikelen in de illegale krediethandel zijn 'cobs'. Dat zijn geen pony's of maïskolven, maar 'change of billing'-kredietkaarten waarbij het afleveradres veranderd kan worden. Ook 'drops' (veilige adressen voor de aflevering van goederen die met een gestolen kredietkaart besteld worden) zijn populair.
De meeste kaartgegevens zijn afkomstig van phishing-methodes, het stelen van andermans identiteit onder meer door middel van nagebouwde, beveiligde websites. Experts verwachten dat de gegevens van veertig miljoen kaarthouders op korte termijn ook in dit illegale circuit zullen opduiken.
De meeste websites waarop mensen illegaal kaartgegevens verkopen, draaien op Russische servers. Dat maakt het moeilijk om er een stokje voor te steken, aldus The New York Times.
Bron: ZDNet.be van 21 juni 2005
The New York Times publiceert vandaag een groot verhaal van Tom Zeller. Hij onderzocht de online kredietkaarthandel naar aanleiding van de 40 miljoen kredietkaartgegevens die afgelopen weekend gestolen werden. Op sites als iaaca.com staan 'setjes' met persoonlijke gegevens te koop: gestolen informatie van Visa en Mastercard-gebruikers.
Een compleet setje kost zo'n honderd dollar en bestaat uit de naam, rekeningnummer, vervaldatum, adres van de rekeninghouder en het telefoonnummer. Met de gegevens kan een kwaadwillende aankopen doen, terwijl de nietsvermoedende rekeninghouder de rekening gepresenteerd krijgt.
De advertenties spreken in krom Engels over 'Want drive fast cars?' en 'Want own beautiful hotels?' Maar volgens Zeller is de online handel in kredietkaarten gebaseerd op een heel gestructureerd systeem, te vergelijken met dat van een reguliere online veiling: verkopers krijgen punten als ze ook leveren wat ze beloven. Voor beginnende oplichters zijn er bovendien talloze tips hoe en wanneer ze succesvol kunnen toeslaan.
De populairste artikelen in de illegale krediethandel zijn 'cobs'. Dat zijn geen pony's of maïskolven, maar 'change of billing'-kredietkaarten waarbij het afleveradres veranderd kan worden. Ook 'drops' (veilige adressen voor de aflevering van goederen die met een gestolen kredietkaart besteld worden) zijn populair.
De meeste kaartgegevens zijn afkomstig van phishing-methodes, het stelen van andermans identiteit onder meer door middel van nagebouwde, beveiligde websites. Experts verwachten dat de gegevens van veertig miljoen kaarthouders op korte termijn ook in dit illegale circuit zullen opduiken.
De meeste websites waarop mensen illegaal kaartgegevens verkopen, draaien op Russische servers. Dat maakt het moeilijk om er een stokje voor te steken, aldus The New York Times.
Bron: ZDNet.be van 21 juni 2005