Online privacy wereldwijd onder druk
Geplaatst: 23 nov 2004, 06:48
<img src="http://upload.userbase.be/upload/brother_kl.jpg" align="left" width="120" height="100"> Ook Belgische burger steeds meer bekeken. Het Electronic Privacy Information Center (EPIC) heeft een omvangrijk rapport gepubliceerd over wereldwijde ontwikkelingen rond privacy. De conclusies liegen er niet om: de EPIC meent dat fundamentele mensenrechten rond persoonlijke privacy in gevaar zijn.
EPIC schetst in het achthonderd pagina's tellende Annual Global Privacy Study een somber beeld over de privacy-situatie in veel landen. Wereldwijd grijpen overheden de turbulente tijden na de aanslagen van 11 september aan om wetten door te drukken die rechten beperken. De organisatie schrijft dat wetgeving rond misdaad en ordehandhaving substantiële beperkingen heeft geïntroduceerd op diverse rechten, waaronder het recht op samenscholing, privacy, bewegingsvrijheid, zwijgrecht en vrijheid van meningsuiting. Overheden hebben volgens EPIC terrorisme aangegrepen om toezicht te intensiveren, zelfs wanneer extra surveillance niet gerechtvaardigd is.
Het rapport signaleert een aantal trends met risico's voor persoonlijke privacy:
- Identificatie en profilering van reizigers
- Nieuwe anti-terreurwetgeving
- Overheden nemen maatregelen om informatie tussen justitiële instanties
- Toegenomen video surveillance
- Meer databases met dna en andere medische informatie
- Maatregelen op het gebied van censuur
- Onderzoek naar RFID (kleine radiochips)
- Opkomst elektronische stemsystemen
- Slecht beheer van persoonlijke gegevens en (daardoor) grote lekken
Vergeleken met sommige buurlanden blijft EPIC over België relatief lovend. De organisatie stelt dat de Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer, sinds dit jaar afhankelijk van het federale parlement, verschillende stappen nam om de privacy van burgers te beschermen. Opmerkelijk was ook dat de Commissie zich een tegenstander toont van het ongevraagd delen van passagierslijsten met inlichtingendiensten in de V.S.
Misschien even frappant is de stijging van het aantal keren dat Belgische politiediensten een telefoon afluisterden. In 1996 waren dat er nog maar 114, tegen 2002 werden er al jaarlijks 1.000 afluisterposten voorzien. De Belgische wetgever geeft de onderzoeksrechter ook bijzondere machten bij het afluisteren van geëncrypteerde communicatie. Om hem daarbij te helpen kan hij de assistentie van experts 'verzoeken', die een criminele veroordeling riskeren als ze weigeren.
EPIC is daarnaast ook kritisch over een wet die handelt over het bijhouden van data door telecombedrijven. Die is vaag geformuleerd en laat toe om met weinig moeite de Europese richtlijn van één jaar te verlengen naar veel langer. De Belgische politie is alvast een partij die hiervoor vragende partij is, merkt de organisatie op.
EPIC hekelt ook een wet die geniepig werd goedgekeurd en die het mogelijk maakt communicatiediensten te verbieden als ze niet afluisterbaar zijn.
Opvallend is ook de steek die EPIC geeft aan de Belgische afdeling van IFPI, meer bepaald op hun in 2000 begonnen jacht op mensen die MP3's downloaden via ruilnetwerken. De organisatie, die de grootste platenmaatschappijen vertegenwoordigt en voorgezeten wordt door Marcel Heymans, sloot namelijk gentlemen's agreements met ISP's om zonder juridische tussenkomst de gegevens van internetabonnees vast te krijgen. Een praktijk die later IFPI van de Europese Commissie een forse tik op de vingers opleverde.
Bron: ZDNet.be van 22 november 2004
EPIC schetst in het achthonderd pagina's tellende Annual Global Privacy Study een somber beeld over de privacy-situatie in veel landen. Wereldwijd grijpen overheden de turbulente tijden na de aanslagen van 11 september aan om wetten door te drukken die rechten beperken. De organisatie schrijft dat wetgeving rond misdaad en ordehandhaving substantiële beperkingen heeft geïntroduceerd op diverse rechten, waaronder het recht op samenscholing, privacy, bewegingsvrijheid, zwijgrecht en vrijheid van meningsuiting. Overheden hebben volgens EPIC terrorisme aangegrepen om toezicht te intensiveren, zelfs wanneer extra surveillance niet gerechtvaardigd is.
Het rapport signaleert een aantal trends met risico's voor persoonlijke privacy:
- Identificatie en profilering van reizigers
- Nieuwe anti-terreurwetgeving
- Overheden nemen maatregelen om informatie tussen justitiële instanties
- Toegenomen video surveillance
- Meer databases met dna en andere medische informatie
- Maatregelen op het gebied van censuur
- Onderzoek naar RFID (kleine radiochips)
- Opkomst elektronische stemsystemen
- Slecht beheer van persoonlijke gegevens en (daardoor) grote lekken
Vergeleken met sommige buurlanden blijft EPIC over België relatief lovend. De organisatie stelt dat de Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer, sinds dit jaar afhankelijk van het federale parlement, verschillende stappen nam om de privacy van burgers te beschermen. Opmerkelijk was ook dat de Commissie zich een tegenstander toont van het ongevraagd delen van passagierslijsten met inlichtingendiensten in de V.S.
Misschien even frappant is de stijging van het aantal keren dat Belgische politiediensten een telefoon afluisterden. In 1996 waren dat er nog maar 114, tegen 2002 werden er al jaarlijks 1.000 afluisterposten voorzien. De Belgische wetgever geeft de onderzoeksrechter ook bijzondere machten bij het afluisteren van geëncrypteerde communicatie. Om hem daarbij te helpen kan hij de assistentie van experts 'verzoeken', die een criminele veroordeling riskeren als ze weigeren.
EPIC is daarnaast ook kritisch over een wet die handelt over het bijhouden van data door telecombedrijven. Die is vaag geformuleerd en laat toe om met weinig moeite de Europese richtlijn van één jaar te verlengen naar veel langer. De Belgische politie is alvast een partij die hiervoor vragende partij is, merkt de organisatie op.
EPIC hekelt ook een wet die geniepig werd goedgekeurd en die het mogelijk maakt communicatiediensten te verbieden als ze niet afluisterbaar zijn.
Opvallend is ook de steek die EPIC geeft aan de Belgische afdeling van IFPI, meer bepaald op hun in 2000 begonnen jacht op mensen die MP3's downloaden via ruilnetwerken. De organisatie, die de grootste platenmaatschappijen vertegenwoordigt en voorgezeten wordt door Marcel Heymans, sloot namelijk gentlemen's agreements met ISP's om zonder juridische tussenkomst de gegevens van internetabonnees vast te krijgen. Een praktijk die later IFPI van de Europese Commissie een forse tik op de vingers opleverde.
Bron: ZDNet.be van 22 november 2004