Breedbandinternet in de ruimte mogelijk
Geplaatst: 24 maa 2006, 22:01
<img src="http://upload.userbase.be/upload/060322_space_kl.jpg" align="left" width="120" height="100">Dataoverdracht via fotons. Mochten pioniers ooit verre planeten gaan bevolken, dan hoeven ze het waarschijnlijk niet zonder breedbandinternet te stellen. Onderzoekers van de MIT (Massachusetts Institute of Technology) hebben breedband in de ruimte een stuk dichterbij gebracht door de efficiëntie van hun foton-detectors te verdrievoudigen, zo meldt New Scientist.
Karl Berggren, coauteur van de studie die hierover verscheen in het blad Optical Express, legt uit: "Met de bestaande radiofrequentietechnologie kan het maanden duren voordat informatie van Mars op aarde wordt ontvangen. Met een optische link kan dat vele duizenden keren sneller."
Met andere woorden: met fotonen kan veel meer informatie worden verstuurd dan met radiosignalen. Maar de fotondetectors waren tot nu toe niet goed genoeg om zo'n 'lichtverbinding' mogelijk te maken.
De wetenschappers hebben de detectors nu gevoeliger gemaakt door een antireflectieve laag aan te brengen. Hierdoor worden veel minder fotons 'weggekaatst'. Fotons worden nu gevangen tussen een laag glas en een spiegel van titanium en goud. Hierdoor wordt het datasignaal veel geconcentreerder.
Het sterke signaal wordt vervolgens gedetecteerd door een extreem dun nanodraadje, gemaakt van het metaal niobium. Dit is een supergeleider die geen enkele elektrische weerstand heeft wanneer hij wordt gekoeld tot in de buurt van het absolute nulpunt.
Tijdens de experimenten werd de detector gekoeld tot -456 graden Fahrenheit, zo'n -271 graden Celsius. Het absolute nulpunt is ongeveer -273,15 graden Celsius. De weerstand van het nanodraadje was zo laag dat zelfs een enkele foton al een beetje elektrisch stroom veroorzaakte.
Door de enorme afstand tussen planeten waaiert zelfs de krachtigste laserstraal uit, waardoor het signaal zeer moeilijk is te ontvangen. Door de verbeterde detector van de MIT wordt echter zelfs het zwakste signaal nog opgevangen en herkend. Dit maakt interplanetaire breedbandverbindingen mogelijk, waar zowel bemande als onbemande ruimtevaart voordeel mee kan doen.
Bron: ZDNet.be van 22 maart 2006
Karl Berggren, coauteur van de studie die hierover verscheen in het blad Optical Express, legt uit: "Met de bestaande radiofrequentietechnologie kan het maanden duren voordat informatie van Mars op aarde wordt ontvangen. Met een optische link kan dat vele duizenden keren sneller."
Met andere woorden: met fotonen kan veel meer informatie worden verstuurd dan met radiosignalen. Maar de fotondetectors waren tot nu toe niet goed genoeg om zo'n 'lichtverbinding' mogelijk te maken.
De wetenschappers hebben de detectors nu gevoeliger gemaakt door een antireflectieve laag aan te brengen. Hierdoor worden veel minder fotons 'weggekaatst'. Fotons worden nu gevangen tussen een laag glas en een spiegel van titanium en goud. Hierdoor wordt het datasignaal veel geconcentreerder.
Het sterke signaal wordt vervolgens gedetecteerd door een extreem dun nanodraadje, gemaakt van het metaal niobium. Dit is een supergeleider die geen enkele elektrische weerstand heeft wanneer hij wordt gekoeld tot in de buurt van het absolute nulpunt.
Tijdens de experimenten werd de detector gekoeld tot -456 graden Fahrenheit, zo'n -271 graden Celsius. Het absolute nulpunt is ongeveer -273,15 graden Celsius. De weerstand van het nanodraadje was zo laag dat zelfs een enkele foton al een beetje elektrisch stroom veroorzaakte.
Door de enorme afstand tussen planeten waaiert zelfs de krachtigste laserstraal uit, waardoor het signaal zeer moeilijk is te ontvangen. Door de verbeterde detector van de MIT wordt echter zelfs het zwakste signaal nog opgevangen en herkend. Dit maakt interplanetaire breedbandverbindingen mogelijk, waar zowel bemande als onbemande ruimtevaart voordeel mee kan doen.
Bron: ZDNet.be van 22 maart 2006
