Dizzy schreef:ITnetadmin schreef:Het is dus vooral aan de persoon die triggers heeft, om er mee leren om te gaan.
Neen, dat is hetzelfde als trek uw plan want wij gaan vooral niets doen. Vrouwen leer omgaan met mannen met losse handjes. Niet-rokers, leer omgaan met rook in uw gezicht. Homo's, leer omgaan met mensen die u in elkaar willen slaan. Kinderen, leer omgaan met kinderlokkers.
En dat is niet onmogelijk want werkelijk overal passen wij ons aan aan het publiek. Zeg jij in een vergadering hetzelfde als onder de douche met de maten van het voetbal? Spreek je met je maten hetzelfde als hun vrouwen erbij zijn? Neen, boodschappen worden aangepast om anderen niet te kwetsen. DAT is normaal. Doen als een probleem niet het probleem is van de veroorzaker maar van het slachtoffer is een ander fenomeen en volgens mij schadelijker dan het opnemen van iemand die zich gekwetst voelt.
Ik zei "vooral".
Nog zo'n vb van het zwart/wit denken tegenwoordig, is dat "het probleem maar 1 oplossing kent".
Je kan mannen aanpakken als ze te losse handjes hebben, *en* tegelijk vrouwen waarschuwen dat ze een gevaar lopen in bepaalde situaties.
Maar het gaat hier over "triggers", niet over wat in essentie "pestgedrag" is.
Mannen moeten hun handen thuishouden.
Rokers moeten hun overlast elders gaan uitvoeren.
Maar iemand die kwaad wordt omdat je in een conversatie iets gezegd hebt dat zij triggerend vonden, omdat ze ergens een trauma beleefd hebben, sorry, de mensen kunnen niet ruiken waar jouw hangups zijn.
Nog erger wanneer ze zelf eigenlijk geen deel uitmaken van de conversatie, maar er toch over vallen omdat ze het gehoord hebben.
Een grap maken over rolstoelgebruikers (die daar zelf nooit aanstoot aan nemen, zolang het niet uitlachen is), en gezaag krijgen omdat iemand net een familielid heeft die recent gehandicapt geworden is, is niet okee.
Domme blondjes moppen moeten ook nog kunnen.
Tegenwoordig beginnen mensen te klagen als je het over "Karen" hebt, want "ze kennen iemand met die naam en vinden die uitdrukking denigrerend".
Wat moeten al die Johnny's en Marina's dan niet zeggen?
Hetzelfde met een soldaat die PTSD heeft. Dat zie je niet aan een mens. Moeten we dan alle mogelijke triggers voor die man verwijderen "just in case" ?
Moeten we overal de stoepen en wegen vervangen door zachte ondergrond, omdat de enkeling met epilepsie zich zou kunnen bezeren tijdens een aanval?
Moeten we het hypothetische meisje dat mishandeld is door een man met baard, garanderen dat ze nooit nog in contact hoeft te komen met een man die een baard heeft?
Of moeten mensen accepteren dat ze vooral (let op, hier is dat woord weer) zelf gaan moeten opletten en potentieel triggerende situaties vermijden, of als het ernstig is, in therapie gaan om ermee te leren omgaan?
Modbreak:
Topics in maatschappelijke discussies die ouder zijn dan 2 maanden worden voortaan gesloten
