Dizzy schreef:
Niemand keurt fraude door bedrijven goed, integendeel. Fraude door particulieren is echter niet minder erg want er zijn er miljoenen van. Als maar 10% fraudeert gaat dit al snel over miljarden. Het maakt dus wel degelijk iets uit, het maakt zelfs heel veel uit.
daar heb je natuurlijk wel een goed punt... maar dat is er dan ook vanuitgaan dat er miljoenen (particuliere) belgen frauderen,
terwijl ik ervanuitga dat "er hier en daar eens iemand een 1000 euro niet aangeeft".
ben best benieuwd of er hier concrete data voor is, maargoed, de aard van het beestje zal dat wel erg moeilijk maken.
Dizzy schreef:
Je maakt de denkfout dat fouten van anderen een vrijgeleide zouden zijn om zelf inbreuken naar keuze te plegen. Ik stel ook soms vast dat de kassabediende in de Colruyt een fout gemaakt heeft, dat maakt niet dat ik in de colruyt mag gaan stelen.
Niet helemaal: ik kijk niet "naar anderen", maar naar "vadertje staat", die toch wel het goede voorbeeld moet geven.
maakt dat het in een ideale wereld minder fout of praat ik het daarmee goed? neen, zeker niet... maar moet ik in onnodige schulden leven gewoon om eerlijk te zijn?
sja... dan spijt het me te zeggen dat ik in deze wereldomstandigheden toch liever kijk naar geld dan naar mijn communiezieltje.
het geloof in de belgische staat is helaas al lang niet meer op een punt waarbij ik zeg "das goed besteed en daar gaan mensen mee geholpen worden"
(als dat zo zou zijn, dan zouden de wegen met de wegentaks er ook beter bijliggen en zou het electriciteitsnet, waar je al jaren onderhoud aan moet betalen, ook niet ineens niet meer in staat zijn de elektra te trekken)
maar uit pure nieuwsgierigheid: je voorbeeld van de colruyt?
ik denk dat daar ook veel uit kan gehaald worden over de mens in kwestie, want:
wetende dat als de kas van de medewerker niet klopt, zal het van diens loon afgaan
- kan je een product hebben dat niet aangerekend werd, en zwijg je (jij wint, onschuldige medewerker verliest, bedrijf doesnt care)
- kan je een product hebben dat niet aangerekend werd, en merk je dat op en betaal je (iedereen tevreden: dit is natuurlijk het eerlijke)
- kan je een product hebben dat dubbel aangerekend werd, en zwijg je (bluts met de buil)
- kan je een product hebben dat dubbel aangerekend werd, en merk je dat op (opnieuw eerlijk: maar ga je dan kwaad worden op de medeweker voor diens fout, of snap je dat missen menselijk is?)
- of kan je een product gewoon stelen (jij wint, medewerker doesnt care, bedrijf verliest - en "een druifje proeven" valt technisch gezien hier ook onder)
het is een beetje zoals de vraagstelling in de film "the box": als je op een random knop duwt krijg jij een miljoen en "sterft er ergens ter wereld iemand die jij niet kent"
... zou jij dan wel of niet op die knop drukken, en waarom.
ik zal niet stelen van mensen en ook niet van bedrijven, maar ik zal me ook niet schuldig voelen als een aannemer een deel in het zwart wil.
in veel gevallen, zoals een andere poster aanhaalde, is het ook vaak de keuze tussen "helemaal niet" of "met een deel int zwart",
en bij "helemaal niet" zou de staat er dus ook niets aan hebben...
en ja, ik weet dat die logica ook het principe niet goedpraat - maar again, ik heb genoeg gezien van de manier van werken van de staat om mijn communiezieltje daar geen rooie oortjes voor te laten hebben
had de staat mij in alles gegeven waar ik over de jaren recht op had, had ik hier een dikke bak op de oprit kunnen staan hebben...
maar ik ben lange tijd uitgegaan van "als de staat nee zegt is het zo" en "wat de overheid zegt, klopt", tot ik het een keer beu was.
en dan is dat goedgelovige weg, maar de eerlijkheid om je te schamen voor "eens iets int zwart te betalen" volgt ook heel snel dan.
ITnetadmin schreef:Ik denk dat een deeltje van de zogenaamde "werkloosheidsval" eruit bestaat dat mensen met handicaps etc niet *durven* gaan werken uit angst hun statuut kwijt te zijn, moest het fout gaan en ze moeten stoppen.
klopt ook, ik ken iemand die op invaliditeit staat door een ziekte die bij momenten erger is dan andere momenten,
en zij wou destijds doodgraag wel nog werken (zelfs gewoon aangegeven, dus niet in het zwart) maar dan liep ze het risico,
als dat toch uiteindelijk niet zou gaan (wat ondertussen ook wel het geval is), dat ze dan ook niet meer op die invaliditeit kon terugvallen
"want je hebt toch nog gaan werken"...
dus zo duwen ze mensen die wel willen, maar mogelijks bij momenten niet kunnen, ook gewoon aan de kant.