---- Recente films, gerangschikt van slecht naar goed, naar mijn oordeel:
Godzilla Minus One (2023) -- een moderne Japanse Godzilla film die veel meer naar een tearjerker neigt dan naar een actie/rampenfilm. Met ondermaatse CGI in vergelijking met de Hollywood Godzilla blockbusters dus ik bleef wat op m'n bloedlust zitten.
Beetlejuice Beetlejuice (2024) -- het origineel stamt godbetert uit
1988 dus tijd genoeg om het vervolgscript goed uit te werken en net daar wringt het schoentje want geen enkele verhaallijn wordt mooi afgerond. Prachtig gemaakt wel, maar ja.
Dune - Part Two (2024) -- het eerste deel (
Dune - Part One (2021)) vond ik maar een beetje iffy in afwachting van dit tweede, maar alle epische verwachtingen worden waargemaakt. Een serieuze upgrade van David Lynch z'n smakelijke
Dune (1984).
---- Oudere films, chronologisch gerangschikt:
Two Way Stretch (1960) -- Peter Sellers in een vermakelijke lichte komedie maar dan als diamantrover zonder daarbij een typetje te spelen, zowat het omgekeerde van
The Pink Panther (1963).
The List of Adrian Messenger (1963) -- een detective thriller met een cast vol grote filmsterren, uiteraard wat trager dan moderne films maar houdt de aandacht toch goed vast.
Colossus - The Forbin Project (1970) -- een interessante kijk op het AI gebeuren vanuit de (inmiddels weer afgestofte) oude doos.
The Mechanic (1972) -- Charles Bronson is een "acquired taste" die je misschien nooit helemaal kan savoureren, maar als koele killer blijft hij zeker een coole kikker.
The Outfit (1973) -- Robert Duvall in een andere mafia knaller (no disrespect to
The Godfather (1972)), met veel actie op een goed ritme.
Airplane II - The Sequel (1982) -- iets minder quoteable en met veel woordspelingen, maar toch genoeg goeie grapjes om een degelijke opvolger te zijn.
Spaceballs (1985) -- Mel Brooks met een Star Wars spoof die eerder een mooie hommage aan het hele genre is. De grappen houden erg goed stand na 40 (*slik*) jaar.
Communion (1989) -- gebaseerd op het bekende boek van Whitley Strieber over zijn 'alien abduction' ervaringen. Christopher Walken is natuurlijk de perfecte acteur om zo'n creepy en weird verhaal te vertolken, en dat is de film dan ook, maar de animatronics doen te gedateerd aan en ze worden te vaak getoond om hun oorspronkelijke impact te behouden. De muziek vond ik ook de verkeerde sfeer neerzetten, al is dat misschien ook een trucje om de kijker wat te desoriënteren. Desalniettemin kan je jezelf hiermee nog steeds een onbehaaglijk gevoel aanjagen.
Under Siege (1992) en
Under Siege 2 - Dark Territory (1995) -- Steven Seagal in 2 fantastische actiefilms, bijna een contradictio in terminis, en zelfs zonder de hulp van topacteurs in deel 2 (dat ik trouwens nog beter vind). Morgen wel vooraf de kerst taart eens checken!
Predestination (2014) -- fantastische tijdreis thriller met Ethan Hawke. Vermijd reviews wegens mogelijke spoilers.
---- comedy specials:
James Acaster - Hecklers Welcome (2024) -- ik had meer hecklers verwacht, en de rare cuts verbergen die interacties misschien, maar 't was een redelijk normale vertelshow doch geen topper voor hem.
