En hoe goed (of net niet) men bij de les is gebleven om plannen uit te werken met het oog op koolstofneutraliteit.
In concreto: het bannen van fossiele brandstoffen (koolwaterstoffen).
Eventjes "Reculer pour mieux avancer"?
Minstens die mensen terug op het pad proberen krijgen in het topic.
Het uiteindelijke doel: koolstofneutraal.
Mocht het überhaupt al lukken om deze mensen aan boord te krijgen om deze doelstelling te verwezenlijken, uiteraard.
En welke technologieën daarvoor aangewend kunnen worden: bij voorkeur zonder voorafgaande exclusieven.
Enkele quotes uit het regeerakkoord van 30 september 2020 dat mede ondertekend werd door de Belgische, intussen gitzwarte, Groene Partij.
De klimaatcrisis vindt men niet terug in de regeerakkoorden van vlak na de wet op de kernuitstap (31 januari 2003).3. Een duurzaam land
...zal de regering ook sterk inzetten op klimaat en leefmilieu. Wegkijken van de klimaatcrisis kan niet langer. België schrijft zich volledig in in de klimaatambities van Parijs en in de Europese Green Deal. Het is de ambitie om tegen 2030 de broeikasgasuitstoot met 55% te verminderen en tegen 2050 ons land klimaatneutraal te maken.
Niet alleen dwingt de klimaatverandering ons tot die keuze, de omslag naar een duurzame economie betekent ook meer jobs en nieuwe groeikansen.
Van alle Europese landen is België het meest gebaat bij een ambitieuze klimaataanpak.
Tijden veranderen, uiteraard.
Lijkt mij alvast de evidentie zelve.De omslag naar een koolstofvrije economie zal een voortdurende zorg van de regering zijn.
De Belgische, intussen gitzwarte, Groene Partij zegt immers al jarenlang over een oplossing te beschikken én krijgen de bevoegde ministerposten toewezen.De regering kiest daarom resoluut voor de herbevestiging van de kernuitstap.
De wettelijke uitstapkalender wordt gerespecteerd, zoals voorzien.
De groene Minister van Energie, Tinne Van der Straeten, gaat met haar ploeg aan de slag...
Ze hebben immers zeventien jaar de tijd gehad om vanuit de oppositie de materie ten gronde kunnen op te volgen. Toch?
Intussen heeft de Belgische, inmiddels gitzwarte, Groene Partij, bij monde van Groen-vicepremier Petra De Sutter laten weten dat:
"We moeten eerlijk zijn dat er momenteel geen enkel plan uitvoerbaar is, waarbij we ook de CO2-uitstoot doen dalen."
Het komt me over dat dat toch één van de doelstellingen van het regeerakkoord is: het verminderen van de uitstoot van broeikasgassen.
Het plan dat op nu op tafel gelegd wordt, is het mordicus uitvoeren van een oude wet (2003): de wet op de kernuitstap.
In concreto betekent dit:
- het sluiten van alle rendabele Belgische kerncentrales (zonder uitstoot van broeikasgassen zoals CO2)
- de kerncentrales vervangen door gesubsidieerde aardgascentrales (met gigantisch grote uitstoot van broeikasgassen)
Dat staat duidelijk niet in het regeerakkoord. Toch?
Dat private initiatieven (zonnepanelen eventueel met batterij al dan dan niet zwaar gesubsidieerd) deels kunnen bijdragen aan de energiemix lijkt me voor haast eenieder vast te staan.
Dat grotere initiatieven zoals zonnepaneelparken (zwaar gesubsidieerd) en windmolenparken (on-shore en off-shore, beiden zwaar gesubsidieerd) deels kunnen bijdragen aan de energiemix lijkt me ook voor haast eenieder vast te staan.
Samen kunnen beide voorgaande deeloplossingen heden in België amper 15% à 20% van de elektriciteitsbehoefte dekken.
Deze private en grotere initiatieven produceren enkel elektriciteit op momenten dat de zon schijnt of de wind waait.
Men heeft immers nog steeds geen methode gevonden om het inherente wisselvallige karakter van zon en wind te beteugelen op een kwantitatieve schaal.
Zelfs Duitsland dat al zéér grote inspanningen heeft geleverd inzake zon- en windenergie, slaagt daar niet in.
Er is nog een ander deel.
Feitelijk is dit zelfs het grootste deel in België.
In België is dit aandeel 80 à 85% van de elektriciteitsbehoefte.
Momenteel levert kernenergie ruwweg de helft van dit aandeel en fossiele brandstoffen de andere helft van dit aandeel.
Echter heeft de Belgische, inmiddels gitzwarte, Groene Partij zich geëngageerd om het regeerakkoord uit te voeren:
- al de Belgische kerncentrales sluiten
- én de uitstoot van broeikasgassen te verminderen
De vraag is dan ook hoe de Belgische Staat de klimaatambities van Parijs en de Europese Green Deal gaat realiseren: minder broeikasgassen uitstoten.
De Belgische, inmiddels gitzwarte, Groene Partij wil immers meer broeikasgassen gaan uitstoten.
Nogmaals: dat staat duidelijk niet in het regeerakkoord. Toch?
Gelijktijdig geeft de Belgische gitzwarte Groene Partij aan zelfs niet over een uitvoerbaar plan te beschikken om de CO2-uitstoot te doen dalen.
Individuele oplossingen aanreiken om een collectief probleem op te lossen zet uiteraard weinig zoden aan de dijk.
Wel kan het deels bijdragen: daar is iedereen het wel over eens.
En behoeft, denk ik, weinig verdere argumentatie.
Uit de voorgaande berichten blijkt, mijn inziens, wel dat sommigen het sociale aspect van een samenleving terzijde willen leggen nu ze claimen (bijna) volledig onafhankelijk te zijn qua hun (elektrische) energievoorziening. Toch een evolutie die men, vanuit maatschappelijk oogpunt, niet uit het oog mag verliezen.